sempozyum_bildiri_kitabi

Şekil II. Bir Fincan Türk Kahvesi (Yön. Nazlı Eda Noyan ve Dağhan Celayir), 2013
Filmin rotoskopi (gerçek görüntü üzerinden çizim) aktörleri arasında annem, babam, ablam,
yeğenim, eşim ve kendimin bulunması ve bazı kişisel detaylar içermesi projenin kişisel ve “ev yapımı”
ruhunu muhafaza etmesi anlamına geliyordu. Buna rağmen filmin ortak bir belleğe ve kültürel
kodlara sahip olması önemliydi. Baykuşlar, masanın üzerindeki gelin, tank gibi sembolik bazı detaylar
aslında sembolik ve kişisel oldukları kadar hikayenin geçtiği döneme de referans verdiler: Ortak
toplumsal bellekte yer alan askeri darbe ya da Ege Bölgesinden bir gelenek olarak sergilenen gelin,
kendileri dışında temsil ettikleri kavramlar ile de hikayeye katkı sağladılar. Filmin henüz fikir
aşamasındaki çalışma ismi olan “Triko Kahveleri”, çok kişisel ve aile bireylerinin dışında kimsenin
anlayamayacağı bir referansa sahip olduğundan onu değiştirme ihtiyacı duyarak filmin kişisel
boyutuna ve bir ölçüde gerçekliğine ilk müdahaleyi yapmıştım ancak Bir Fincan Türk Kahvesi de
evrensel ya da anlaşılır bir isim olmasının yanı sıra hala benim için yeteri kadar özel hatıraları
kapsıyordu.
Bir kadın filmi, bir insanın filmi, insancıl bir film
“Kadın varsa, hikaye vardır”
Claude Chabrol
Filmimiz Türk ve Fransız ortak yapımı olduğundan hikayenin evrensel bir boyuta taşınması, farklı
kültürden insanlara da hitap edebilmesi önemliydi ancak bunun için tüm çabalara rağmen henüz
yapım aşamasından itibaren başka bir tür ötekileştirme problemi yaşandı.
Filmin geliştirme aşamasındaki bir proje olarak katıldığı dünyanın en önemli animasyon festivali
Annecy’de destek ödülüne aday olduğu haberi geldi. Filmle önemli bir yapımcı ilgilenmiş ve
gerçekleştirilmesi için para yatırmayı vadetmişti. Ancak benimle iletişim kuran “kadın” aracı kısa bir
süre sona projenin fazla “kadın” hikayesi bulunduğunu ve erkeklerden oluşan kurulun projeye destek