sempozyum_bildiri_kitabi

Portreleri incelendiğinde genel çizgide kübizmin etkisi görülmektedir. Ancak belli işleri Matisse’in
etkileri de taşımaktadır. Bir portre resminde renk düzenleyişi ve fırça darbeleri portreyi kübizm
etkilerine rağmen ekspresif kılarken bir başka örnekte ise Romanya’daki hocası olan Octav Băncilă ve
Corneliu Baba ya da İser gibi Romen ressamların etkileri net bir biçimde görülmektedir. (Resim 23, 24)
Resim 24’te görüldüğü gibi kübizmin etkilerine rağmen ekspresif yaşlı eller dikkati çekmektedir.
Bir kadının portresini işlediğinde, Eren Eyüboğlu faklı davranmaktadır. Kompozisyonda aşağı inen
diyagonaller üzerinde ışık sanki sarı gibi görülmektedir. Fonu renklendiren fırça darbeleri, fonun
portreden daha önemli olduğunu hissettirmektedir. Portrenin sağ ve sol gözlerinin ifadeleri ise ayrı
anlam taşımaktadır. Işık taşıyan sade işlenmiş dekoratif formlar gözlerdeki hüzne iyimser bir ifade
katmaktadır. Belki de bir otoportre olarak düşünülmüştür. (Resim 25)
Detaysız bir portre işlerken mekanı dekoratif karelerle süslemektedir. Başka portrelerde de
Matisse ve André Lhote’un etkileri ön plandadır. Fırça tuşları ise Cézanne’ı hatırlatır. Resmin
ifadeciliği, karşıt renklerin kontrastı üzerine kurulmuştur. (Resim 26)
Portre deneyimleri Afrika maskelerinin etkilerini taşırken gözleri ve dudakları işleyiş tarzı realisttir.
(Resim 27, 28)
Başka örneklerde portre kübist anlayışı taşırken renk seçiminde ve fırça darbesinde fovist bir
yaklaşım sergilenmektedir. (Resim 29)
Çok figürlü resimlerde tek veya birkaç merkezli kompozisyonu kullanmaktadır. (Resim 6, 17, 18,
30, 31, 32)
Resim 29, August Renoir’ın “Moulin de la Galette”ını anımsatmaktadır. Mavi dominant renk olarak
ön plana çıkarak sarı ve yeşille kontrast oluşturmaktadır. Figürleri dekoratif öğeler gibi sunarak
sanatçı kendi yorumunu katmıştır. (Resim 30)
Birkaç merkezli kompozisyon resminde ise, figürler spesifik kostümler içinde hareketsiz donmuş
gibidirler. Ancak fırça tuşları resmi ekspresif kılar. (Resim 31)
Başka resimlerinde kompozisyon dinamiktir. Bu dinamizmi hem boya sürüyüşü hem de figürlerin
dizilişi vermektedir. Michelangelo’nun figura serpentinata’sı, Boticelli’nin “İnferno” teması veya
Matisse’in dinamik deseni gibi etkiler görülmektedir. (Resim 32)
İç mekân veya natürmort temalı resimlerinde Eren Eyüboğlu, Batı sanat dünyasının etkilerini
taşımaktadır. Kimi zaman dekoratiftir veya post‐empresyonist fırça darbesi taşımaktadır.
Kompozisyonun kuruluşunda ise Cézanne’ın şeması örnek olarak alınmıştır. (Resim 33, 34, 35)
Nü krokilerinde ve etütlerinde yine dönemin Batı sanatının etkileri vardır. Bazen figürün
konstrüksiyonu hissedilmiyorken bazen de artistik anatomi etüdü olarak verilmiştir. (Resim 36, 37)
Yağlı boya olarak nü teması işlenildiğinde dengeli kompozisyon, karşıt renk kontrastı söz
konusudur. (Resim 38)
Başka bir yapıtında durağan bir kompozisyonda kontürlenmiş (sınırlanmış) detaysız figürlerin
formu, arka fondaki karelerle uyumludur. (Resim 39)
Bir başka resminde, kompozisyon diyagonal üzerine kurulmuştur.”Ochre” rengin tonları mavi ile
dengelenmiştir. Resmin ortasına yerleşen yorgun sırtıyla eğilmiş figürü sıcak renkle işleyerek
kompozisyona denge sağlamıştır. Fırça darbesinin dinamizmini, “à la prima” yöntemi ile vererek
resme doğallık ve güzellik katmıştır. (Resim 40)
Eren Eyüboğlu’nun en uzun ve en verimli sanatsal dönemi Türkiye’de yaşadığı dönem olmuştur.
Eren Eyüboğlu’nun Bedri Rahmi Eyüboğlu ile evlenmesi ve Türkiye’de yaşamını sürdürmesi doğal
olarak düşüncesini ve yaşam tarzını da etkilemiştir. Burada eşi ile birlikte sanatsal faaliyetlere devam
etmesi, Türk toplumun sanatsal etkinliklerinde bir rol üstlenmesi, D Grubu’na katılması ve yurt
gezileri sırasında Türkiye’nin dört bir yanını dolaşması, sanatsal hayatını etkilemiştir. Bütün bu
birikimlerini ve Batı’da gördüğü eğitimi hem tarz olarak hem de tema olarak tuvallerinde yansıtmıştır.
Batı’da üretmiş olduğu işlerinden sonra Türkiye’de yeni temalara yönelerek farklı kültürlerin birikim
duyarlılığını eserlerinde yansıtması, onun sanatında birtakım farklılaşmalara ve yeni biçimlendirme
yöntemlerine yol açmıştır. Bu çabalarla Batı’daki üslup programlarını takip ederek,
Türk resim sanatında özgün yerini almıştır.
Eren Eyüboğlu, resmini değerlendirirken şöyle der: