sempozyum_bildiri_kitabi

ailesinin ve İtalyan kamuoyunun duygu ve düşüncelerini öne çıkartan basının kendisini rahatlatmaya
çalıştığı görülmektedir. Posta gazetesi ise bütün bu açıklamaların utancımızı hafifletmediği
görüşündedir. 25
“Türk polisi başarılıdır”
31 Mart tarihinden itibaren kendisinden haber alınamayan Bacca’nın cesedine 11 gün sonra
ulaşılmasını ve katil zanlısının yakalanmasını polisin başarısı olarak gören gazeteler, yine sanatçının
ailesinin açıklamalarını referans vererek Türk polisinin gayretini ve başarısını öne çıkarma çabası içine
girer. Sanatçının ablası Antonio’nun duyarlılıkları ve gayretlerinden dolayı polis ve jandarmaya
teşekkür ettiğine, 26 Bacca’nın annesinin “Türk adaletine güvenimiz sonsuzdur. Türk polisi bu gibi
şeylerin bir daha olmaması için gereken önlemi alacaktır” dediğine dikkat çekilir. 27 Sanatçının nişanlısı
da polisin kusursuz bir profesyonellik gösterdiğini belirtmiştir. 28
“Tecavüzcü cani, insan olamaz”
Gazetelerin katil zanlısı için “barbar”, “ruh hastası”, “sapık”, “manyak”, “hayvan” “psikopat”,
“canavar”, “suç makinesi” gibi aşağılayıcı ve nefret söylemi içeren ifadeler kullandıkları ve zanlıyı,
“ailesinin terk ettiği işsiz bir budala”, “insan taklidi yapan iğrenç yaratık”, “psikolojik sorunlu ”29 biri
olarak gösterdikleri görülmektedir.
Böylece, önceden suç işlemiş ve toplum dışına itilmiş sabıkalı bir adam olduğuna dikkat çekilen
katil zanlısı, egemen ideolojinin tanımladığı “biz” kavramının dışında tutulmuş ve egemen ideolojinin
sınırlarını çizdiği Türk toplumuyla ilişkilendirilmemiştir.
Egemen ideolojik söylemi eleştirenler
Hürriyet gazetesi yazarı Ferai Tınç ile Sabah gazetesi yazarı Umur Talu ise Pippa Bacca cinayetini
egemen ideolojik söylemin dışında görmüşlerdir. “Pippa Bacca ile yüzleşmek” başlıklı yazısında,
namus uğruna kadınların öldürülmeleri kadar, en namussuz tacizlerin hedefi olmalarının da normal
görüldüğü bir kültürden barışın yolunun geçemeyeceğini belirten Tınç, “Utandık, üzüldük, katilinin
‘önceden suç işlemiş bir adam’ olduğunu durmadan kendimize tekrarlayarak rahatlamaya çalıştık”
diyerek gazetelerdeki egemen ideolojik söylemi eleştirmektedir. 30
Talu da kendi yaygın şiddetimize dair akıl, fikir ve vicdan geliştirebilmemiz için; bizim kim, ne, neci
olduğumuzun bir farkı, bir önemi olmaması için ortak bir utancımız olması gerektiğine dikkat
çekmektedir. Talu; şiddeti, tecavüzü, cinayeti “biz”e mahsus görmeyerek katil zanlısını “öteki”leştiren
söylemi de “‘İçimizden çıkan ‘ölüm’ün son seçimde kime oy verdiği, etnik kökeni veya mezhebi şu
anda önemsiz” diyerek eleştirmektedir. 31
Sonuç
Bacca’nın tecavüz edildikten sonra öldürülmesini, şiddete maruz kalan ve öldürülen
“öteki”leştirilmiş kadın cinayetlerinden farklı gören basın, haberi birinci sayfadan ve manşetten
vermiştir. Haber metinlerinde ve kadın yazarların köşe yazılarında bile erkek egemen söylem öne
çıkmaktadır.
Haberlerde, “gelinlik” ve “otostop” kavramlarına dikkat çekilerek, tecavüze ve cinayete meşruiyet
kazandırılmak istenmiştir. Tecavüzcü ve katil zanlısı ise “barbar”, “ruh hastası”, “sapık”, “manyak”,
“hayvan” “psikopat”, “canavar”, “insan taklidi yapan iğrenç yaratık”, “ailesinin terk ettiği işsiz bir
budala”, “suç makinesi” gibi aşağılayıcı ve nefret söylemi içeren ifadelerle ötekileştirilmiş ve böylece
egemen ideolojinin tanımladığı “biz” kavramının dışında tutulmuş ve egemen ideolojinin sınırlarını
çizdiği Türk toplumuyla ilişkilendirilmemiştir.
Egemen ideolojik söylemin kodları çerçevesinde gazeteler, Bacca cinayetinde şu refleksleri
göstermiştir:
1. Bacca’nın tecavüz edildikten sonra öldürülmesi Türklüğe yapılmış bir saldırıdır.
2. Türkler iyi insanlardır ve bu münferit olay nedeniyle derin bir utanç ve teessür içindedir.