Het Grote Conflict door Ellen White

De Roomsgezinden juichten, verwachtende de spoedige val van de Hervorming te zullen
aansehouwen; en legden Luther zelfs de dwalingen ten laste, welke hij op het ijverigst had trachten te
verbeteren. De dweepzieke partij, door zonder grond te beweren van met grote onrechtvaardigheid
behandeld te zijn, slaagde erin oin zich van de toegenegenheid van een grote menigte van het volk te
verzekeren, en, gelijk dikwels het geval is met personen, die zich aan de verkeerde kant scharen, begon men
hen voor martelaren te houden. Zo wer- den zij, die alle kraehten inspanden om de Hervorming tegen te
werken, beklaagd en geroemd als de slachtoffers van wreed- lieid en tirannie. Dit was het wTerk van Satan,
ingegeven door dezelfde geest van opstand, die zich het eerst in de hemel had , geopenbaard.
Satan tracht voortdurend de mensen te bedriegen, en er hen toe te brengen om zonde gerechtigheid,
en gerechtigheid zonde te noemen. Hoe goed is hij in zijn werk geslaagd ! Hoe menigmaal treffen berisping
en hoon Gods getrouwe dienst- knechten, omdat ze onbevreesd de waarheid verdedigen! Mensen, die slechts
werkuigen van de Satan zijn, worden ge- prezen en gevleid, en zelfs voor martelaren gehouden; terwijl
degenen, die om hun trouw aan God behoorden geacht en on- dersteund te worden, onder verdenking en
wantrouwen aan zichzelven worden overgelaten. Valse heiligheid, onoprechte toewijding, doen nog steeds
hun bedriegelik werk. Onder verschillende vormen brengt dat werk dezelfde geest aan het licht als in de
dagen van Luther, door de harten van de Schriften af te trekken, en er de mensen toe te brengen, hun eigen
gevoel en eigen indrukken te vol- gen liever dan zich in gehoorzaamheid aan Gods wet te onder- wer’pen.
Dit is een van Satans bestgelukte pogingen om rein- heid en waarheid onder verdenking te brengen.
Onverschrokken verdedigde Luther het evangelie tegen de aanvallen, die er van allle kanten op gemaakt
werden. Gods woord betoonde zich een machtig wapen in iedere strijd. Met dat Woord voerde hij de strijd
tegen het gezag, dat de paus zich had aangematigd, en tegen de rationalistiese filosofie van de geleerden,
terwijl hij zich onwrikbaar als een rots stelde tegenover de dweperij, die zich met de Hervorming zocht te
mengen.
Elk van deze tegenovergestelde elementen zette op zijn eigen wijze de Heilige Schriften ter zijde, en
verhief mense- like wijsheid tot de bron van godsdienstige waarheid en ken- nis. Het rationalisme aanbidt
het verstand, en maakt dat de toetssteen van de godsdienst. Het Romanisme, bewerende, dat zijn heersende
paus een ingeving bezit, die in onafgebroken lijn van de apostelen op hem is overgegaan, en die voor altijd
onveranderlik is, geeft ruimsclioots gelegenheid tot allerhande buitensporigheden en bederf, welke door de
heiligheid van de apostoliese opdracht worden toegedekt. De ingeving, die Miinzer en zijn bondgenoten
beweerden te hebben, kwam uit geen hogere bron voort dan grillen van de verbeelding; en de invloed ervan
deed allle gezag, menselik of Goddelik, te met. Het ware Christendom neemt liet woord van God aan als de
grote schatkamer van de ingegeven waarheid, en toetst er alle ingeving aan.
Na zijn terugkeer van de Wartburg voltooide Luther zijn vertaling van het Nieuwe Testament, en het
evangelie werd spoedig daarna aan het volk van Duitscliland in zijn eigen taal gegeven. Deze vertaling werd
125