Het Grote Conflict door Ellen White

De Bijbel antwoordt: ‘Aan hun vruchten zult ge hen kennen.’ . . . “Er zijn veel geesten uitgegaan in de wereld;
en ons wordt gelast, de geesten te beproeven. De geest, die er ons niet toe leidt om matig, rechtvaardig en
godzalig te leven in deze tegenwoordige wereld, is niet de Geest van Christus. Ik houd er me meer en meer
van overtuigd, dat Satan veel te doen heeft met deze wilde bewegingen. . . . Velen onder ons, die voorgeven,
geheel en al geheiligd te zijn, volgen overleveringen van mensen, en zijn klaarblijkelik even onwetend
aangaande de waarheid, als anderen, die op niets dergelijks aanspraak maken.”
“De geest der dwaling zal ons van de waarheid afleiden; en de Geest van God zal ons in de waarheid
inleiden. Maar, zegt gij, iemand kan dwalen en geloven dat hij de waarheid heeft. Hoe dan? Wij antwoorden:
de Geest en het Woord stemmen met elkander overeen. Indien iemand zichzelf oordeelt volgens Gods woord,
en door het gehele woord heen volkomen overeenstemming vindt, dan moet hij geloven, dat hij de waarheid
heeft; maar indien hij bemerkt, dat de geest, waardoor hij geleid wordt, niet overeenkomt met de gehele
strekking van Gods wet of boek, laat hem dan voorzichtig wandelen, opdat hij niet in de strikken van de
duivel gevangen wordt.” “Ik heb menigmaal meer bewijs van inwendige vroomheid ontvangen van een oog
vol gloed, een vochtige wang, en een woord, dat in de keel bleef steken, dan van al het geraas van de
Christenheid.”
In de tijd van de Hervorming legden de vijanden ervan al het kwaad van de dweperij ten laste van
hen, die het ‘t ernstigst trachtten tegen te gaan. De tegenstanders van de Advent-beweging handelden op
gelijke wijze. En, niet tevreden met de dwalingen van hen, die tot uitersten vervielen, en dwepers in een
verkeerd daglicht te stellen en te overdrijven, verspreidden ze ongunstige geruchten, die niet de minste schijn
van waarheid hadden. Deze mensen werden gedreven door vooroordeel en haat. Hun vrede werd verstoord
door de verkondiging van Christus, die te komen stond. Ze vreesden, dat het waar zou kunnen zijn, en hoopten
toch dat zulks niet het geval was; en dit was het geheim van hun strijd tegen de Adventisten en hun
geloof.
Het feit, dat een paar dwepers zich onder de Adventisten mengden, geeft niet meer recht om te
besluiten, dat de be-weging niet van God was, dan dat de tegenwoordigheid van dwepers en bedriegers in
de kerk in de tijd van Paulus of Luther genoegzame verontschuldiging zou zijn voor het veroordelen van hun
werk. Laat Gods volk uit de slaap opwaken, en met ernst het werk van bekering en hervorming aanvatten;
laat hen de Schriften onderzoeken om de waar- heid te leren kennen, zoals die in Jezus is; laat hen zich
geheel en al aan God toewijden, en het bewijs, dat de Satan nog werkzaam is en waakt, zal niet achterwege
blijven. Door alle mogelike bedriegerij zal hij zijn macht openbaren, al de gevallen engelen in zijn gebied te
hulp roepende.
Het was niet de aankondiging van de wederkomst van de Heer, die dweperij en scheiding
veroorzaakte. Deze deden zich voor in de zomer van 1844, toen de Adventisten in een toestand van twijfel
265