Het Grote Conflict door Ellen White

is dierbaarder, of staat vaster gegrond. Paus Pius IX zegt in zijn Zendbrief van 15 Augustus 1854: ‘De dwaze
en verkeerde leringen of wei razernijen ter verdediging van gewetensvrijheid zijn een uiterst verderflike
dwaling — een pest, die boven alle andere het meest te vrezen is in een staat.’ Dezelfde paus sprak in zijn
Zendbrief van 8 Desember 1864 de banvloek uit over ‘die zich vrijheid van geweten en van godsdienstige
eredienst aanmatigen,’ en eveneens over ‘al dezulken, die beweren, dat de Kerk geen geweld mag gebruiken.’
“De vreedzame toon, die Rome in de Verenigde Staten aanslaat, betekent geen verandering van hart.
Rome is verdraagzaam, waar het hulpeloos is. Bisschop O’Connor zegt: ‘Godsdienstvrijheid wordt
eenvoudig verdragen, totdat het tegenovergestelde uitvoerbaar is, zonder gevaar voor de Katholieke
wereld!’ . . . De aartsbisschop van St. Louis zei eenmaal: ‘Ketterij en ongeloof zijn misdaden; en in
Christelike landen, als Italië en Spanje, bij voorbeeld, waar het gehele volk Katholiek is, en waar de
Katholieke godsdienst een noodwendig deel uitmaakt van de landswet, worden ze als andere misdaden
gestraft.’ . . .
“Iedere kardinaal, aartsbisschop en bisschop in de Katholieke Kerk legt een eed van trouw aan de
paus af, waarin de volgende woorden voorkomen: ‘Ketters, scheurmakers, en opstandelingen tegen onze
gemelde heer (de paus), of zijn voornoemde opvolgers, zal ik met al mijn vermogen vervolgen en
tegenstaan.’” Het is waar, dat er ware Christenen zijn in de Rooms Katholieke Kerk. Duizenden behoren
ertoe, die God dienen volgens het beste licht, dat ze bezitten. Hun wordt geen toegang tot Zijn woord gegund,
en dus kunnen ze de waarheid niet onderscheiden. Ze hebben nooit het verschil gezien tussen een levende
hartedienst en een stelsel van enkel vormen en ceremonieën. God ziet met medelijdende tederheid op deze
zielen neder, die opgevoed zijn in een geloof, dat misleidend en onbevredigend is. Hij zal stralen licht doen
dringen door de dichte duisternis, welke hen omringt. Hij zal de waarheid, gelijk die in Jezus is, aan hen
openbaren, en velen zullen zich nog aan de zijde van Zijn volk stellen.
Het Romanisme echter is, als een stelsel, tans niet meer in overeenstemming met het evangelie van
Christus, dan in de vroegere tijdperken van zijn geschiedenis. De Protestantse kerken verkeren in grote
duisternis, anders zouden ze de tekenen van de tijden onderscheiden. De bedoelingen en wijze van werken
van de Roomse Kerk zijn verreikend. Hij gebruikt allerlei plannen om zijn invloed uit te breiden en zijn
macht te vergroten, ten einde zich voor te bereiden op een zware en hardnekkige strijd om de heerschappij
over de wereld te herwinnen, de vervolging weder in te voeren, en alles ongedaan te maken, wat het
Protestantisme gedaan heeft. Het Katholicisme wint aan alle zijden veld. Men be-hoeft slechts het
toenemende aantal van zijn kerken en kapellen in Protestantse landen na te gaan. Men behoeft er slechts op
te letten, hoe zeer zijn hogere scholen en semi- narieën in Amerika in de gunst staan, en hoe algemeen ze
door Protestanten bezocht worden. Men behoeft slechts de groei van het Spiritualisme in Engeland op te
letten, en hoe velen er tot de gelederen van de Katholieken overgaan. Deze dingen behoorden de bezorgdheid
op te wekken van allen, die prijs stellen op de zuivere beginselen van het evangelie.
379