Het Grote Conflict door Ellen White

stem was hard noch-sterk; het was hun bliksem, niet hun donder, die de machtige uitwerking van zijn
woorden teweegbracht.”
“Het karakter van Luther ligt zo open in zijn leven, dat het nauweliks nodig is, de trekken ervan te
tekenen. Hij was z— openhartig, dat, als de gehele wereld samengewerkt had om zijn fouten te bedekken,
zijn eigen hand ze ontdekt zou hebben. Zijn heftigheid was die van een machtige natuur, een sterke
overtuiging, die de strijd der waarheid tegen onverzoenlike vijanden voerde. Dat hij onzelfzuchtig, ernstig,
eerlik, onwrikbaar moedig in gevaar, vol tederheid en menslievendheid, dat hij een van de grote scheppende
geesten van zijn geslacht was, machtig in woord en daad, onovertroffen als volksredenaar, iemand uit het
volk, en toch een prins onder prinsen, een kind van geloof, een kind van God,— dat wordt door allen
toegegeven.”
Philippus Melanchton.— Philippus Melanchton, de vriend van Luther, en zijn medearbeider in de
Duitse Hervorming, werd in 1497 geboren. Hij was de zoon van een meester wapensmid van Bretton, in het
hertogdom Baden, en was een verwante en leerling van de beroemde Reuchlin, die zoveel gedaan heeft om
de studie van het Grieks en Hebreeuws in Duitschland in te voeren. De kracht en klaarheid van Melanchtons
verstand maakten het verkrijgen van kennis een genot. Op twaalfjarige leeftijd ging hij naar de Universiteit
van Heidelberg, en verkreeg de doktorstitel toen hij zeventien was. Het was omstreeks die tijd, dat hij zijn
naam Schwartzerd (“zwarte grond”) in het Griekse “Melanchton” veranderde, hetgeen hetzelfde betekent.
In die tijden was het niets ongewoons voor geleerden, om hun namen uit het Duits in het Latijn of Grieks te
vertalen. Toen hij een en twintig jaar was, werd Melanchton het Griekse professoraat te Wittenberg
aangeboden, en toen begon de vriendschap met Luther, die tot de dood van de grote hervormer duurde.
Melanchton vergelijkt Luther met Elia, en noemt hem “de man vol van de Heilige Geest.” En Luther, zichzelf
met Melanchton ver-gelijkend, schreef:
“Ik was verplicht, met gespuis en duivels te vechten, om welke reden mijn boeken zeer strijdlustig
zijn. Ik ben een ruwe pionier, die de weg breken moet; maar Meester Philippus wandelt zachtjes en stilletjes,
zaait en bewatert hartelik, daar God hem rijkelik met gaven bedeeld heeft.” Het was Melanchtons logiese
geest en gepolijste pen, die de Augsburgse Konfessie schreef, de klaarheid, kracht, eenvoud, en bevalligheid
waarvan zelfs door zijn tegenstanders erkend werden. Hij stierf te Wittenberg in 1560, en werd naast Luther
in de kerk van het kasteel begraven.
Ulrich Zwingli.—Ulrich Zwingli werd op Nieuwjaarsdag 1484 in het kleine dorp Wildhaus, in een
nauwe vallei van Zuidoostelik Zwitserland, geboren. Hij was de eerste van de Zwitserse Hervormers, en zijn
werk oefende een uitgebreide invloed uit. Zürich was het toneel van zijn belangrijkste werkzaamheden; hij
werd in 1519 naar deze stad geroepen, en in 1525 was de Hervorming hier zonder geweld, en bijna zonder
rustverstoring gevestigd. Toen andere steden en gehele distrik- ten het hervormde geloof aannamen, namen
479