Het Grote Conflict door Ellen White

Voor zover de gelegenheid zich voor hen openstelt, draagt iedereen, die het licht van de waarheid
ontvangen heeft, dezelfde plechtige en vreselike verantwoording, als de profeet van Israël, tot wie het woord
des Heren kwam, zeggende: “Gij nu, o mensekind! Ik heb u tot een wachter gesteld over het huis Israels; zo
zult gij het woord uit Mijn mond horen, en hen van Mijnentwege waarschuwen. Ais Ik tot de goddeloze zeg:
O goddeloze, ge zult de dood sterven! en gij spreekt niet, om de goddeloze van zijn weg af te manen; die
goddeloze zal in zijn ongerechtigheid sterven, maar zijn bloed zal Ik van uw hand eisen. Maar als gij de
goddeloze van zijn weg afmaant, dat hij zich van die bekere, en hij zich van zijn weg niet bekeert: zo zal hij
in zijn ongerechtigheid sterven, maar gij hebt uw ziel bevrijd.”
Wat zowel de aanname als de verspreiding van de waarheid zo zeer in de weg staat, is het feit, dat
het ongemak en smaadheid met zich brengt. Dit is de enige bewijsgrond tegen de waarheid, die de
voorstanders ervan nooit hebben kunnen wederleggen. Maar dat alles houdt de ware volgelingen van
Christus niet terug. Zij wachten niet, totdat de waarheid algemeen in de gunst valt. Overtuigd van hun plicht,
nemen ze kalm het kruis op zich, met de apostel Paulus achtende, dat “onze lichte verdrukking, die zeer
haast voorbijgaat, ons een gans zeer uitnemend eeuwig gewicht der heerlikheid werkt;”2 met iemand van
ouds “achtende de versmaadheid van Christus meerdere rijkdom te zijn, dan de schatten in Egypte.”
Wat ook hun belijdenis moge zijn, het zijn alleen dezulken, welke in hun hart de wereld dienen, die
meer uit beleid handelen dan uit beginsel in zaken betreffende de godsdienst. We behoren het goede te kiezen,
omdat het goed is, en de gevolgen ervan aan God over te laten. De wereld is zijn grote hervormingen
verschuldigd aan mannen van beginsel, geloof en moed. Door zulke mannen moet het her-vormingswerk
ook in deze tijd uitgevoerd worden. Aldus spreekt de Heer: “Hoort naar Mij, gijlieden, die de gerechtigheid
kent, gij volk, in welks hart Mijn wet is! vreest niet de smaadheid van de mens, en ontzet u niet over hun
smaadredenen. Want de mot zal ze opeten als een kleed, en het schietwormpje zal ze opeten als wol; maar
Mijn gerechtigheid zal in eeuwigheid zijn, en Mijn heil van geslacht tot geslachten.”
308