Het Grote Conflict door Ellen White

Het is het voorrecht en de plicht van iedere Christen om een rijke en volle ondervinding te hebben in
de dingen Gods. “Ik ben het licht van de wereld,” zegt Jezus. “Die Mij volgt, zal in de duister nis niet
wandelen, maar zal het licht des levens hebben.”1 “Het pad van de rechtvaardigen is gelijk een schijnend
licht, voortgaande en schijnende tot de volle dag toe.” Iedere stap van geloof en gehoorzaamheid brengt de
ziel in nauwere gemeenschap met het Licht van de wereld, waarin “gans geen duisternis is.” De heldere
stralen van de Zon der gerechtigheid schijnen af op de dienstknechten Gods, en ze moeten zijn licht
weerkaatsen. Evenals de sterren ons zeggen, dat er een groot licht in de hemel is, door welks heerlikheid ze
schijnen, evenzo moeten Christenen tonen, dat er een God op de troon van het heelal zit, Wiens karakter lof
en navolging waardig is. De genadegaven van Zijn Geest, de reinheid en heiligheid van Zijn karakter, zullen
in Zijn getuigen geopenbaard worden.
Paulus toont in zijn brief aan de Kolossensen de rijke zegeningen aan, die aan de kinderen Gods
worden geschonken. Hij zegt: Wij “houden niet op voor u te bidden en te begeren, dat ge moogt vervuld
worden met de kennis van Zijn wil, in alle wijsheid en geestelik verstand; opdat ge moogt wandelen
waardiglik de Heer, tot alle behagelikheid, in alle goede werken vrucht dragende, en wassende in de kennis
van God; met alle kracht bekrachtigd zijnde, naar de sterkte van Zijn heerlikheid,tot alle lijdzaamheid en
lankmoedigheid, met blijdschap.” Dan weder schrijft hij over zijn verlangen, dat de broederen te Efeze het
verhevene van het voorrecht van een Christen zullen verstaan. Hij legt in veelomvattende bewoordingen de
wonderlike macht en kennis voor hen open, die ze zouden kunnen bezitten als zonen en dochteren van de
Allerhoogste. Het was hun mogelik om “versterkt te worden door Zijn Geest in de inwendige mens,” om “in
de liefde geworteld en gegrond” te worden, om “met al de heiligen te begrijpen, welke de breedte, en lengte,
en diepte, en hoogte zij, en te bekennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat.” Maar de bede
van de apostel reikt tot het allerhoogste voorrecht, wanneer hij bidt: Opdat “ge vervuld wordt tot al de volheid
Gods.”
Hier openbaart zich de hoogte, waartoe we kunnen geraken door geloof in de beloften van onze
hemelse Vader, wanneer we doen, hetgeen Hij van ons verlangt. Door de verdiensten van Christus hebben
we toegang tot de troon van de Oneindige Macht. “Die ook Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar heeft
Hem voor ons allen overgegeven, hoe zal Hij ons ook met Hem niet alle dingen schenken?” De Vader gaf
Zijn Geest aan Zijn Zoon zonder mate, en wij mogen insgelijks deel hebben aan de volheid ervan. Jezus zegt:
“Indien dan gij, die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal de hemelse Vader
de Heilige Geest geven aan degenen, die Hem bidden?” “Zo ge iets begeren zult in Mijn naam, Ik zal het
doen.” “Bidt, en ge zult ontvangen, opdat uw blijdschap vervuld zij.”
Terwijl het leven van de Christen gekenmerkt zal zijn door ootmoedigheid, behoort het geen
droefheid en zelfverachting te openbaren. Het is het voorrecht van elkeen, z— te leven, dat hij Gods
goedkeuring kan wegdragen en door Hem gezegend worden. Het is de wil niet van onze hemelse Vader, dat
319