Het Grote Conflict door Ellen White

gerechtigheid volkomen bestaanbaar zijn met het karakter Gods als een barmhartig, lankmoedig en weldadig
wezen. God verkracht niemands wil of oordeel. Hij schept geen behagen in slaafse gehoorzaamheid. Hij wil,
dat de schep- selen van Zijn handen Hem zullen liefhebben, omdat Hij hun liefde waardig is. Hij wil door
hen gehoorzaamd worden, omdat ze Zijn wijsheid, rechtvaardigheid en weldadigheid met verstand op prijs
stellen. En allen, die een waar begrip hebben van deze hoedanigheden, zullen Hem liefhebben, omdat
bewondering van Zijn eigenschappen hen tot Hem trekt.
De beginselen van vriendelikheid, barmhartigheid en liefde, door onze Heiland geleerd en in Zijn
leven ten toon gespreid, zijn een afbeeldsel van de wil en het karakter van God. Christus verklaarde dat Hij
niets leerde, dan wat Hij van Zijn Vader had ontvangen. De beginselen van de Goddelike regering zijn in
volkomen overeenstemming met het voorschrift van de Heiland: “Hebt uw vijanden lief.” God oefent
rechtvaardige straf over de goddelozen ten goede van het heelal, en zelfs ten goede van degenen, die Hij met
Zijn oordelen bezoekt. Hij zou hen gelukkig maken, indien Hij het kon volgens de wetten van Zijn bestuur,
en de rechtvaardigheid van Zijn karakter. Hij omringt hen met de tekenen van Zijn liefde; Hij deelt hun de
kennis van Zijn wet mede, en gaat hen na met aanbiedingen van Zijn barmhartigheid; doch ze verachten Zijn
liefde, doen Zijn wet te niet, en verwerpen Zijn genade. Terwijl ze voortdurend Zijn gaven ontvangen,
onteren ze de Gever; ze haten God, omdat ze weten, dat Hij hun zonden verfoeit. De Heer is lankmoedig
over hun verkeerdheden; maar het beslissende uur moet eindelik komen, wanneer hun lot bepaald zal worden.
Zal Hij die opstandelingen dan met ketenen aan Zich verbinden? Zal Hij hen dwingen, Zijn wil te doen?
Zij, die Satan tot hun leider gekozen hebben, en onder Zijn macht hebben gestaan, zijn niet bereid om
in de tegen-woordigheid Gods te verschijnen. Trots, bedrog, losbandigheid, wreedheid hebben zich met hun
karakter samengeweven. Kunnen zij de hemel binnengaan, om eeuwiglik te wonen met degenen, die ze op
aarde veracht en gehaat hebben ? De waarheid zal een leugenaar nimmer aanstaan; nederigheid voldoet niet
aan eigendunk en trots; reinheid is voor de verdorvene niet aannemelik; belangeloze liefde heeft voor de
eigenzuchtige geen aantrekkelikheid. Welke bron van genot zou de hemel aan dezulken kunnen aanbieden,
die gans en al verdiept zijn in hun aardse en zelfzuchtige belangen?
Zouden zij, die een leven doorgebracht hebben in opstand tegen God, plotseling in de hemel kunnen
worden overgeplaatst, en de verheven, heilige staat van volmaaktheid aanschouwen, die daar eeuwig
heerst,— elke ziel van liefde vol; ieder gelaat stralend van vreugde; bezielende tonen van welklinkende
liederen opstijgend tot eer van God en van het Lam, en onafgebroken lichtstromen neerdalende op de
verlosten van het aangezicht Desgenen, die op de troon zit,— zouden zij, wier harten vervuld zijn van haat
tegen God en waarheid en heiligheid, zich kunnen mengen met de hemelse scharen, en met hun lofliederen
instemmen? Zouden zij de heerlikheid Gods en van het Lam kunnen verdragen ?— Gewis neen; een proeftijd
van jaren is hun toegestaan om een karakter te kunnen verkrijgen, dat voor de hemel past; maar ze hebben
hun geest niet aan de liefde tot reinheid gewend; ze hebben de sprake des hemels niet geleerd, en nu is het
364