Het Grote Conflict door Ellen White

de tegenstelling van de zachtmoedigheid en nederigheid van Christus, de Meester, en de trots en aanmatiging
van de paus, Zijn zogenaamde dienstknecht. Er ontstond een grote beweging te Praag, en het werd na een
tijd raadzaam voor de vreemdelingen, om voor hun eigen veiligheid te vertrekken. Maar de les, die ze waren
komen leren, werd niet vergeten. De schilderijen maakten een diepe indruk op Huss, en leidde hem tot
uitgebreider studie van de Bijbel en van Wycliffe’s geschriften. Ofschoon hij zelfs toen nog niet gereed was,
al de hervormingen, door Wy- eliffe voorgestaan, aan te nemen, zag hij duideliker het ware karakter van het
pausdom in, en de verdorvenheid van de priesterschap.
Van Bohemen uit verbreidde zich het licht in Duitschland; want rustverstoringen aan de universiteit
van Praag waren oorzaak, dat honderden Duitse studenten zich terugtrokken. Velen van hen hadden van
Huss hun eerste kennis van de Bijbel ontvangen, en na hun terugkeer verspreidden ze het evangelie in hun
vaderland. Tijdingen van het werk te Praag werden naar Rome overgebracht, en Huss werd al spoedig
opgeroepen om voor de paus te verschijnen. Te gehoorzamen zou zich aan een gewisse dood blootstellen
zijn.
De koning en koningin van Bohemen, de universiteit, de edellieden en regeringsbeambten verenigden
zich in een verzoek aan de paus, dat het Huss vergund mocht worden te Praag te blijven, en zich te Rome
door een afgevaardigde te verantwoorden. In plaats van aan dit verzoek gehoor te geven, ging de paus over
tot het verhoor en de veroordeling van Huss, en deed daarna de stad Praag in de ban. In die tijd veroorzaakte
dit vonnis, wanneer ook uitgesproken, algemene ontzetting. De plechtigheden, die ermede gepaard gingen,
waren wel berekend om een volk schrik aan te jagen, dat de paus aanzag voor de vertegenwoordiger van
God zelf, die de sleutels van hemel en hel in handen had, en macht bezat om tijdelike zowel als geestelike
oordelen uit te spreken. Men geloofde, dat de hemelpoorten gesloten waren voor een streek, die onder de
ban lag, en dat de doden buitengesloten waren van de verblijfplaatsen van de zaligen, totdat de ban was
opgeheven. Ten teken van dit vreselike onheil werd alle godsdienstige eredienst gestaakt. De kerken werden
gesloten. Huweliken werden op de kerkhoven voltrokken. De doden, aan wie ter aarde bestelling in de
gewijde grond ontzegd was, werden zonder begrafenisplechtigheden in sloten of velden begraven. Op die
wijze trachtte Rome door middelen, die op de verbeelding werkten, de gewetens van mensen in bedwang te
houden.
De stad Praag was in rep en roer. Een groot deel van de bevolking beschuldigde Huss als de oorzaak
te zijn van al hun onheil, en eiste, dat hij aan de wraak van Rome zou overgegeven worden. Om de storm te
laten bedaren, trok de hervormer zich voor een tijd terug naar het dorp van zijn geboorte. Aan vrienden, die
hij te Praag achtergelaten had, schrijvende, zei hij: “Dat ik me uit het midden van u heb teruggetrokken, is
geweest om het voorschrift en voorbeeld van Jezus Christus te volgen, ten einde de slechtgezinden geen
eeuwige veroordeling over zich te laten brengen, en voor de vromen geen oorzaak van moeite en vervolging
te zijn. Ik heb me ook teruggetrokken uit vrees, dat goddeloze priesters langer zouden voortgaan, de
62