Het Grote Conflict door Ellen White

komen, . . . dat geopenbaard zij de mens der zonde.”1 Afval in de kerk zal dus de weg bereiden voor het
beeld van het beest. De Bijbel geeft aan, dat er v——r de komst van de Heer een toestand van godsdienstige
achteruitgang zal zijn, gelijkend op die van de eerste eeuwen. “In de laatste dagen zullen zware tijden
ontstaan. Want de mensen zullen zijn liefhebbers van zichzelven, geldgierig, laatdunkend, hovaardig,
lasteraars, aan de ouderen ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig, zonder natuurlike liefde, onverzoenlik,
achterklappers, onmatig, wreed, zonder liefde tot de goeden, verraders, roekeloos, opgeblazen, meer
liefhebbers der wellusten dan liefhebbers Gods; hebbende een gedaante van godzaligheid, maar die de kracht
ervan verloochend hebben.”1 “Doch de Geest zegt duidelik, 2 Thes. 2:3. 2 Tim. 3:1-5. dat in de laatste tijden
sommigen zullen afvallen van het geloof, zich begevende tot verleidende geesten en leringen van duivelen.”2
Satan zal werken “in alle kracht, en tekenen en wonderen der leugen, en in alle verleiding der
onrechtvaardigheid.” En al degenen, die “de liefde van de waarheid niet aangenomen hebben, om zalig te
worden,” zullen overgelaten worden om aan te nemen “een kracht der dwaling, dat ze de leugen zouden
geloven.”3 Wanneer deze toestand van goddeloosheid zal bereikt zijn, dan zal men dezelfde gevolgen zien
als in de eerste eeuwen.
Het grote verschil van geloof in de Protestantse kerken wordt door velen beschouwd als een
beslissend bewijs, dat er nimmer pogingen gedaan kunnen worden om een gedwongen eenvormigheid te
verzekeren. Doch sedert jaren reeds bestaat er in zekere kerken van het Protestantse geloof een sterk en
toenemend gevoel ten gunste van een vereniging, op geloofspunten gegrond, die aan alle gemeen zijn. Om
zulk een unie te verkrijgen, moet men natuurlik afzien van het bespreken van alle onderwerpen, waarover
men niet overeenstemt— hoe belangrijk die ook mogen zijn van een bijbels standpunt beschouwd.
Charles Beecher zei in een preek, in het jaar 1846 gehouden, dat de geestelikheid van “de evangeliese
Protestantse kerkgenootschappen niet alleen van begin tot eind gevormd is onder een vreselike druk van
louter mensevrees, maar dat hun predikanten leven, zich bewegen, en ademen in een toestand van zaken, die
geheel en al bedorven is, en dat ze ieder uur de toevlucht nemen tot iedere onedele karaktertrek in hun wezen
om de waarheid het zwijgen op te leggen, en de knie te buigen voor de macht van de afval. Is dat niet de
manier geweest, waarop het met Rome is gegaan ? Beleven we het ontstaan ervan niet opnieuw? En wat zien
we onmiddellik v——r ons? Weer een algemene vergadering! Een wereld-konventie! Een evangeliese
alliantie en een algemene geloofsbelijdenis!”1 Wanneer het zover zal gekomen zijn, zal er voor de poging
tot het bereik van volkomen eenvormigheid nog maar één enkele stap overblijven, en men neemt de toevlucht
tot geweld. 1 Tim. 4:1. 2 Thess. 2:9-11. 1Preek over “The Bible a Sufficient Creed,” geleverd te Fort Wayne,
Ind., 22 Febr., 1846.
Wanneer de voornaamste kerken van de Verenigde Staten, zich verenigende op zulke geloofspunten
als ze met elkander gemeen hebben, de Staat zullen bewegen om hun bepalingen te laten doorvoeren, en hun
instellingen te ondersteunen, dan zal het Protestantse Amerika een beeld gemaakt hebben van de Roomse
297