Het Grote Conflict door Ellen White

toekomst, wanneer hij lijden moet voor al het kwaad, dat hij gedaan heeft, en gestraft worden voor de zonden,
die hij de mensen heeft doen begaan.
Bij Gods volk zal de gevangenschap van Satan blijdschap en verheuging verwekken. De profeet zegt:
“En het zal geschieden ten dage, wanneer de Heer u zal rust geven van uw smart, en van uw beroering, en
van de harde dienstbaarheid, waarin men u heeft doen dienen; dan zult ge deze spreuk opnemen tegen de
koning van Babel (hier Satan voorstellende) en zeggen: Hoe houdt de drijver op? . . . De Heer heeft de stok
van de goddelozen gebroken, de septer van de heersers; die de volken plaagde in verbolgenheid met een
plage zonder ophouden, die in toorn over de heidenen heerste, die wordt vervolgd, zonder dat het iemand
afweren kan.”
Gedurende de duizend jaren tussen de eerste en tweede opstanding heeft het oordeel over de
goddelozen plaats. De apostel Paulus wijst op dit oordeel als een gebeurtenis, die op de wederkomst volgt.
“Zo dan, oordeelt niet v——r dc tijd, totdat de Heer gekomen zal zijn, welke ook in het licht zal brengen
hetgeen in de duisternis verborgen is, en openbaren de raadslagen van de harten.”2 Daniël verklaart, dat,
toen de Oude van dagen kwam, “het gericht gegeven werd aan de heiligen van de hoge plaatsen.” Op die
tijd heersen de rechtvaardigen als koningen en priesters Gods. Johannes zegt in de Openbaring: “En ik zag
tronen, en ze zaten daarop, en het oordeel werd hun gegeven.” “Ze zullen priesters van God en Christus zijn,
en ze zullen met hem als koningen heersen duizend jaren.” Het is gedurende deze tijd dat, zoals Paulus
voorzegd heeft, “de heiligen de wereld oordelen zullen.”2 Tezamen met Christus oordelen ze de goddelozen,
hun daden vergelijkende met het wetboek, de Bijbel, en elks geval beslisende volgens de dingen, die in het
lichaam gedaan zijn. Dan wordt de straf, die de goddelozen lijden moeten, uitgemeten volgens hun werken,
en tegenover hun namen opgetekend in het boek des doods.
Ook de Satan en de boze engelen worden door Christus en Zijn volk geoordeeld. Paulus zegt: “Weet
ge niet, dat wij de engelen oordelen zullen?”2 En Judas verklaart, dat “de engelen, die hun beginsel niet
bewaard hebben, maar hun eigen woonstede verlaten hebben, tot het oordeel van de grote dag met eeuwige
banden onder de duisternis bewaard worden.” Aan het einde van de duizend jaren zal de tweede opstanding
plaats hebben. Dan zullen de goddelozen uit de doden worden opgewekt, en voor God verschijnen tot
uitvoering van “het opgeschreven oordeel.” Aldus zegt de Ziener, na de opstanding van de rechtvaardigen
beschreven te hebben: “De overigen van de doden werden niet weder levend, totdat de duizend jaren
geëindigd waren.” En Jesaja verklaart betreffende de goddelozen: “Ze zullen samenvergaderd worden,
gelijk de gevangenen in een put, en ze zullen besloten, worden in een gevangenis, maar na vele dagen weder
bezocht worden.”
445