Het Grote Conflict door Ellen White

In de laatste voltrekking van het oordeel zal er uitkomen, dat er geen oorzaak voor zonde bestaat.
Wanneer de Rechter van de ganse aarde aan Satan vragen zal: “Waarom zijt ge tegen Mij opgestaan, en hebt
Me beroofd van de onderdanen van Mijn koninkrijk?” dan zal de bewerker van de zonde geen
verontschuldiging kunnen inbrengen. Iedere mond zal gesloten zijn, en het gehele heir van de opstandelingen
sprakeloos staan. Terwijl het kruis van Golgotha getuigenis aflegt, dat de wet onveranderlik is, verkondigt
het aan het heelal, dat de bezoldiging van de zonde de dood is. Met de stervenskreet van de Heiland, “Het is
volbracht,” werd de doodsklok voor Satan geluid. De grote strijd, zo lang gevoerd, werd toen beslist, en de
eindelike uitwissing van de zonde verzekerd, Cods Zoon ging de poorten van het graf door, opdat “Hij door
de dood te niet doen zou degene, die het geweld des doods had, dat is, de duivel.” Lucifers verlangen naar
zelfverheffing had er hem toe geleid om te zeggen: “Ik zal mijn troon boven de sterren Gods verhogen ... ik
zal de Allerhoogste gelijk worden.” God zegt: “Ik heb u gemaakt tot as op de aarde ... ge zult niet meer zijn
tot in eeuwigheid.” Wanneer “die dag komt, brandende als een oven,” dan zullen “alle hoogmoedigen, en
al wie goddeloosheid doet, een stoppel zijn; en de toekomstige dag zal ze in vlam zetten, zegt de Heer der
heirscharen, Die hun wortel noch tak laten zal.”
Het ganse heelal zal getuige zijn van de aard en de gevolgen van de zonde. En de volkomen uitroeiing
ervan, welke in den beginne de engelen vrees aangejaagd en God oneer aangedaan zou hebben, zal nu Zijn
liefde rechtvaardigen en Zijn eer bevestigen voor een heelal van schepselen, die er zich in verlustigen, Zijn
wil te doen, en in wier hart Zijn wet woont. Nooit zal de zonde zich weder openbaren. Het woord van God
zegt: “De benauwdheid zal niet tweemaal oprijzen.” De wet van God, welke door Satan beschuldigd werd
van een slavejuk te zijn, zal geëerd worden als de wet der vrijheid. Een getoetste en beproefde schepping zal
zich nooit weder afkeren van de trouw aan Hem, Wiens karakter zich aan allen ten volle heeft geopenbaard
als zijnde onuitputtelik in liefde en oneindige wijsheid.
338