Het Grote Conflict door Ellen White

Schrikkelik is de gebeurtenis, waartoe de wereld moet worden gebracht. De machten van de aarde,
verbonden om krijg te voeren tegen de geboden Gods, zullen een bevel uitvaardigen, dat allen, “kleinen en
groten, rijken en armen, en vrijen en dienstknechten,“ zich moeten schikken naar de gebruiken van de kerk
door het houden van de valse Sabbat. Aan al degenen, die weigeren zich te onderwerpen, zullen burgerlike
straffen opgelegd worden, en ten slotte zal er worden verklaard, dat ze des doods schuldig zijn. Aan de
andere kant eist de wet Gods, die de rustdag van de Schepper bindend maakt, gehoorzaamheid, en bedreigt
met toorn al degenen, die de voorschriften ervan overtreden.
Wie met het oog op de uitkomst, die hem aldus duidelik voorgesteld is, Gods wet zal blijven vertreden,
en een menselike inzetting gehoorzamen, ontvangt het merkteken van het beest; hij neemt het teken aan van
trouw aan de macht, welke hij verkiest te gehoorzamen in de plaats van God. De waarschuwing van de hemel
luidt: “Indien iemand het beest aanbidt en zijn beeld, en ontvangt het merkteken aan zijn voorhoofd of aan
zijn hand, die zal ook drinken uit de wijn van de toorn Gods, die ongemengd ingeschonken wordt in de
drinkbeker van Zijn toorn.”
Maar niemand zal de toorn Gods moeten verduren, v——rdat de waarheid aan zijn verstand en
geweten duidelik geworden, en verworpen is. Er zijn er velen, die nimmer gelegenheid gehad hebben om de
biezondere waarheden voor deze tijd te horen. De verplichting van het vierde gebod is hun nooit in het ware
licht voorgesteld. Hij, die in ieder hart leest, en iedere beweegreden proeft, zal niemand, die de waarheid
begeert te kennen, laten bedrogen worden omtrent de betekenis van de strijd. Het dekreet zal de mensen niet
blindelings treffen. Iedereen zal voldoende licht hebben om met bewustheid zijn besluit te nemen.
De Sabbat zal de grote toets van getrouwheid zijn, want hij vormt het punt der waarheid, waarover in
het biezonder gestreden wordt. Wanneer de mensen deze laatste toets hebben ondergaan, dan zal de
onderscheidingslijn worden getrokken tussen hen, die God dienen en hen, die Hem niet dienen. Gelijk het
houden van de valse Sabbat, in onderwerping aan de wet van de staat, en in tegenstelling met het vierde
gebod, een erkentenis van trouw zal zijn aan een macht, die in opstand is tegen God, zo is het houden van
de ware Sabbat, in gehoorzaamheid aan Gods wet, een bewijs van trouw aan de Schepper. Terwijl de ene
klasse het merkteken van het beest ontvangt, door het teken van onder-werping aan aardse machten aan te
nemen, ontvangt de andere het zegel Gods, door het teken van trouw aan het Goddelik gezag te verkiezen.
Tot hiertoe zijn zij, die de waarheden van de boodschap van de derde engel predikten, menigmaal
eenvoudig als rustverstoorders aangezien. Hun voorspellingen, dat godsdienstige onverdraagzaamheid de
overhand zou krijgen in de Verenigde Staten, en kerk en staat zich zouden verenigen om degenen te
vervolgen, die de geboden Gods bewaren, zijn ongegrond en bespottelik genoemd. Er is in goed vertrouwen
gezegd, dat Amerika nooit iets anders zou worden dan het geweest is, de verdediger van godsdienstvrijheid.
Doch wanneer de vraag van verplichte Zondagsviering algemeen de mensen bezighoudt, ziet men de
407