Het Grote Conflict door Ellen White

van een dag als de profetiese term van een jaar, geloof ik, dat ge gesteund wordt door de gezondste exegese,
zowel als gesterkt door de grote namen van Mede, Sir Isaac Newton, Kirby, Scott, Keith, en een menigte
andere, die reeds sedert lange tijd ertoe gekomen zijn om uw gevolgtrekkingen op dit punt te bevestigen. Zij
stemmen er allen mede overeen, dat de voornaamste perioden, waar Daniël en Johannes melding van maken,
werkelik ongeveer in deze eeuw van de wereld tot een eind komen, en het zou een vreemde logika wezen,
die u van ketterij beschuldigen wilde, omdat gij inderdaad dezelfde inzichten hebt, die zulk een in het oog
vallende plaats innemen in de opmerkingen van deze grote godgeleerden.” “Wat u in dit veld van onderzoek
zegt gevonden te hebben, schijnt mij niet zo zeer buitengewoon, dat het invloed zou hebben op een van de
grote punten van belang van waarheid of plicht.” “Uw dwaling ligt, vrees ik, in een andere richting, dan in
uw tijdrekening.” “U heeft u geheel en al vergist in de aard van de gebeurtenissen, die plaats zullen hebben,
wanneer deze tijdperken verstreken zullen zijn. Dit is het begin en het einde van uw verkeerde uitleg. ”
Noot 40. Bladz. 465. Profetiese Datums.— Zie Noot 34.
Noot 41. Bladz. 510. Een Drievoudige Boodschap.— Openb. 14:6, 7, voorzegt de verkondiging van
de boodschap van de derde engel. Daarna vervolgt de profeet: “Er is een andere engel gevolgd, zeggende:
Zij is gevallen, zij is gevallen, Babylon, ... en een derde engel is hen gevolgd.” Het woord, dat hier gegeven
wordt als “gevolgd,” betékent in zinsbouw, gelijk in deze tekst voorkomt, ” mede gaan. ” Liddell en Scott
geven het woord als volgt: “Iemand te volgen, na hem of met hem te gaan.” Robinson zegt: “Te volgen,
mede te gaan, iemand te vergezellen.” Het is hetzelfde woord, dat in Markus 5: 24 gebruikt is: Jezus ” ging
met hem; en een grote schare volgde Hem, en zij verdrongen Hem.” Het wordt eveneens gebruikt, sprekende
van de verloste honderd vier en veertig duizend, waar er gezegd wordt: “Deze zijn het, die het Lam volgen,
wáár het ook heengaat.” Openb. 14: 4. In deze beide teksten is het duidelik, dat het idee, dat men geven wil,
is dat van samengaan, in gezelschap met. Zo is in 1 Kor. 10:4, waar we lezen van de kinderen van Israël, dat
“ze dronken uit de geestelike Steenrots, die volgde,” het woord “volgde” vertaald van hetzelfde Griekse
woord, en de kanttekening geeft aan, “met hen ging.” Hieruit zien we, dat de gedachte in Openb. 14, 8, 9
uitgedrukt, niet eenvoudig is, dat de tweede en derde engel de eerste volgden, wat tijd aangaat, maar dat ze
met met hem medegingen. De drie boodschappen zijn maar één drievoudige boodschap. Ze zijn slechts drie
in de volgorde, waarin ze opkomen. Maar nadat ze opgekomen zijn, gaan ze samen, en zijn onafscheidelik.
Noot 42. Bladz. 523. Oppermacht van de Bisschop van Rome.— Sommige van de voornaamste
omstandigheden in verband met de aanmatiging van oppermacht door de bisschoppen van Rome, worden in
Mosheim’s “Hist. Eccl.,” 2de eeuw, deel 2, kap. 4, sektie 9-11, oni- schreven. Zie ook G. P. Fislier, “History
of the Christian Church”; Gieseler, “Hist. Eccl.,” periode 1, afd. 3, kap. 4, sektie 66, par. 3, noot 8 ingesloten
(N. Y. ed., 1836, vert, door F. Cunningham) ; J. N. Andrews, “History of the Sabbath,” pp. 276-279 (3de ed.
herz.).
474