Het Grote Conflict door Ellen White

Hoofdstuk 26: Een Hervormingswerk
De Sabbatshervorming, welke in de laatste dagen moet plaats vinden, is in de profetie van Jesaja
voorspeld: “Alzo zegt de Heer: “Bewaart het recht, en doet gerechtigheid; want Mijn heil is nabij om te
komen, en Mijn gerechtigheid om geopenbaard te worden. Welgelukzalig is de mens, die zulks doet, en het
mensekind, dat daaraan vasthoudt; die de sabbat houdt, zodat hij die niet ontheiligt, en die zijn hand bewaart
van enig kwaad te doen.„ “De vreemden, die zich tot de Heer voegen, om Hem te dienen, en om de naam
des Heren lief te hebben, om Hem tot knechten te zijn: al wie de sabbat houdt, dat hij die niet ontheilige, en
die aan Mijn verbond vasthouden: die zal Ik ook brengen tot Mijn heilige berg, en Ik zal hen verheugen in
Mijn bedehuis; hun brand-offers en hun slachtoffers zullen aangenaam wezen op Mijn altaar; want Mijn huis
zal een bedehuis genoemd worden voor alle volken.”
Deze woorden zijn van toepassing op de Christelike bedeling, zoals uit de samenhang van de teksten
blijkt: “De Here Here, die de verdrevenen van Israël vergadert, spreekt: Ik zal tot hem nog meer vergaderen,
nevens hen, die tot hem vergaderd zijn.” Hier wordt het inbrengen van de heidenen door het evangelie
voorgesteld. En over hen, die dan de Sabbat heiligen, wordt een zegen uitgesproken. Aldus blijft de
verplichting van het vierde gebod nog van kracht na de kruisiging, opstanding, en hemelvaart van Christus,
tot op de tijd, wanneer Zijn dienstknechten de blijde tij-ding aan alle natieën zullen prediken.
De Heer gebiedt bij monde van dezelfde profeet: “Bind het getuigenis toe, verzegel de wet onder
Mijn leerlingen.” Het zegel van Gods wet wordt in het vierde gebod gevonden. Dit is het enige van al de
tien, dat zowel de naam als de titel van de Wetgever aan het licht brengt. Het verklaart, dat Hij de Schepper
is van hemel 453 en aarde, en geeft aldus Zijn aanspraak te kennen op eerbied en aanbidding boven alle
anderen. Behalve dit gebod is er geen van de tien, waaruit blijkt, op wiens gezag de wet gegeven is. Toen de
Sabbat door de pauselike macht veranderd werd, werd het zegel van de wet afgenomen. De discipelen van
Jezus worden opgeroepen om het weder te herstellen, door de Sabbat van het vierde gebod opnieuw de plaats
toe te kennen, die hem rechtens toekomt, als gedenkteken van de Schepper en bewijs van Zijn gezag.
“Tot de wet en tot de getuigenis.” Terwijl er tegenstrijdige leerstellingen en theorieën in overvloed
zijn, is de wet van God de enige onfeilbare maatstaf, waaraan alle meningen, leerstellingen en theorieën
getoetst moeten worden. De profeet zegt: “Zo ze niet spreken naar dit woord, het zal zijn dat ze geen dageraad
zullen hebben dat er geen licht in hen is.” Wederom wordt het bevel gegeven: “Roep uit de keel, houd niet
in; verhef uw stem als een bazuin, en verkondig Mijn volk hun overtreding, en het huis Jakobs hun zonden.”
Het is niet de goddeloze wereld, maar het zijn degenen, welke de Heer “Mijn volk” noemt, die over hun
overtredingen berispt moeten worden. Hij verklaart verder: “Hoewel ze Mij dageliks zoeken, en een lust
hebben aan de kennis van Mijn wegen, als een volk, dat gerechtigheid doet, en het recht van zijn God niet
verlaat.” Hier wordt een klasse van mensen voorgedragen, die zichzelven rechtvaardig denken, en groot
302