Het Grote Conflict door Ellen White

woorden, “Uw ogen zullen geopend wor- den,” werden bewezen alleen in die zin waar te zijn, dat, nadat
Adam en Eva God ongehoorzaam waren geworden, hun ogen geopend werden voor hun dwaasheid; dat ze
het kwaad kenden, en de bittere vrucht van overtreding proefden.
In het midden van Eden groeide de boom des levens, de vruchten waarvan de kracht hadden, het leven
te verlengen. Was Adam aan God gehoorzaam gebleven, zo zou hij voortdurend vrije toegang tot deze boom
hebben gehad, en eeuwig geleefd hebben. Maar toen hij zondigde, werd hem het gebruik van de vrucht van
de levensboom ontzegd, en werd hij aan de dood onderworpen. Het Goddelik woord: “Stof zijt ge, en tot
stof zult ge wederkeren,” wijst heen op een algeheel ophouden van het leven.
De onsterfelikheid, welke de mens beloofd was, op voorwaarde van gehoorzaamheid, heeft hij door
overtreding verbeurd. Adam kon niet op zijn nakomelingen overdragen, wat hijzelf niet bezat; en er zou geen
hoop geweest zijn voor het gevallen mensegeslacht, had God niet door het offer van Zijn Zoon de
onsterfelikheid binnen hun bereik gebracht. Terwijl “de dood tot alle mensen doorgegaan is, in welke allen
gezondigd hebben,” heeft Christus “het leven en de onverderfelikheid aan het licht gebracht door het
evangelie.” En alleen door Christus is de onsterfelikheid te verkrijgen. Jezus heeft gezegd: “Die in de Zoon
gelooft, die heeft het eeuwige leven; maar die de Zoon ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien.” Iedere
mens kan deze onberekenbare zegen deelachtig worden, indien hij aan de voorwaarden wil voldoen. Allen
“die met volharding in goeddoen, heerlikheid, en eer, en onverderfelikheid zoeken,” zullen “het eeuwige
leven” ontvangen.
De enige, die Adam het leven beloofde door ongehoorzaamheid, was de grote verleider. En de
verklaring van de slang aan Eva in het paradijs,—“Gijlieden zult de dood niet sterven”,— was de eerste
preek, die ooit over de onsterfelikheid van de ziel gehouden is. Toch eerklinkt die verklaring, welke
uitsluitend op het gezag van Satan berust, van de preekstoelen van de Christenen, en wordt door de
meerderheid van de mensen even gretig aangenomen, als onze eerste ouders die ontvingen. De woorden
Gods: “De ziel, die zondigt, die zal sterven,“ worden verklaard als te betekenen: De ziel, die zondigt, die
zal niet sterven, maar eeuwig leven. Wij kunnen niet dan verwonderd staan over de vreemdsoortige
verblinding, welke de mensen de woorden van Satan zo licht doet geloven, en hen zo ongelovig maakt ten
opzichte van de woorden Gods. Had de mens na zijn val vrije toegang gehad tot de boom des levens, hij zou
eeuwig hebben geleefd, en met hem zou de zonde tot in eeuwigheid bestaan hebben. Doch cherubim on een
vlammig lemmer van een zwaard bewaarden “de weg van de boom des levens,“2 en geen enkele van het
geslacht van Adam heeft die slagboom mogen overschrijden en eten van de levengevende vrucht.
Dientengevolge bestaat er geen onsterfelike zondaar.
Na de val echter beval Satan zijn engelen, buitengewone pogingen te doen, om het geloof aan de
natuurlike onster- felikheid van de mens in te scherpen, en, na de mensen tot die dwaling te hebben
358