Het Grote Conflict door Ellen White

werd, en weder leeft!” Adams kinderen stemmen mede in, en werpen hun kronen aan de voeten van de
Heiland, terwijl ze zich in aanbidding v——r Hem neder- buigen.
Deze hereniging wordt aanschouwd door de engelen, die bij de val van Adam hebben geweend, en
zich verheugd hebben toen Jezus, na Zijn opstanding, naar de hemel opvoer, het graf geopend hebbende voor
allen, die in Zijn naam zouden geloven. Nu zien ze het werk van de verlossing voltooid, en mengen hun
stemmen in het loflied. Aan de kristallen zee v——r de troon, die zee van glas als het ware met vuur
gemengd,— z— schittert hij van de heerlikheid Gods,— is de schare vergaderd, die “de overwinning hadden
van het beest, en van zijn beeld, en van zijn merkteken, en van het getal van zijn naam.” Met het Lam op de
Berg Zion staan de honderd vier en veertig duizend, die gekocht zijn uit de mensen, “hebbende de citers
Gods;” en er wordt een stem gehoord als van vele wateren, en als een stem van een grote donderslag, de
“stem van citerspelers, spelende op hun citers.” En ze zingen “een nieuw lied” v——r de troon, een lied,
dat niemand leren kan dan de honderd vier en veertig duizend. Het is het lied van Mozes en het Lam,— een
lied van verlossing. Niemand, behalve de honderd vier en veertig duizend kan dat lied leren, want het is het
lied van hun ondervinding,— een ondervinding zoals geen ander gezelschap ooit gehad heeft.
“Deze zijn het, die het Lam volgen, waar het ook heen gaat.” Deze, overgebracht zijnde van de aarde
uit de levenden, worden gerekend als “de eerstelingen voor God en het Lam.” “Deze zijn het, die uit de
grote verdrukking komen;”3 ze hebben de tijd van benauwdheid, als er niet geweest is, sinds dat er een volk
geweest is, doorleefd; ze hebben de doodsangst van de tijd van Jakobs bezoeking doorstaan; ze zijn zonder
Middelaar geweest tijdens de laatste uitgieting van Gods oordelen. Maar ze zijn verlost geworden, want “ze
hebben hun lange klederen gewassen, en hebben hun lange klederen wit gemaakt in het bloed van het Lam.”
“En in hun mond is geen bedrog gevonden; want ze zijn onberispelik” v——r God.
“Daarom zijn ze v——r de troon van God, en dienen Hem dag en nacht in Zijn tempel; en Die op de
troon zit, zal hen overschaduwen.” Ze hebben de aarde aanschouwd, door hongersnood en pestilentie
verwoest, terwijl de zon macht had de mensen door grote hitte te verhitten, en zijzelven hebben lijden, honger
en dorst doorstaan. Maar “ze zullen niet meer hongeren en zullen niet meer dorsten, en de zon zal op hen
niet vallen, noch enige hitte; want het Lam, dat in het midden van de troon is, zal hen weiden, en zal hun een
Leidsman zijn tot levende fonteinen van wateren; en God zal alle tranen van hun ogen afwissen.”
Door alle eeuwen heen zijn de uitverkorenen van de Heiland opgeleid en gehard geworden in de
lijdenschool. Op aarde hebben ze nauwe paden bewandeld; ze zijn gereinigd in het vuur der beproeving. Om
Jezus’ wil hebben ze tegenstand, haat en laster verdragen. Ze zijn Hem gevolgd door harde strijd heen; ze
hebben zelfverloochening en bittere teleurstelling verduurd. Door hun eigen pijnlike ondervinding hebben
ze het kwaad van de zonde, de kracht, de ongerechtigheid en de ellende ervan leren kennen; en ze zien er
met afschuw op neer. Besef van het oneindige offer, dat tot. uitdelging ervan gebracht is, vernedert hen in
437