Het Grote Conflict door Ellen White

De tegenstand, die er tussen de geest van Christus en de geest van Satan bestaat, trad zeer treffend
aan het licht in de wijze, waarop de wereld Jezus ontving. Het was niet zozeer omdat Hij zonder aardse
rijkdom, pracht, of grootsheid verscheen, dat de Joden ertoe kwamen om Hem te ver- werpen. Ze zagen, dat
Hij macht bezat, welke het gemis van die uiterlike voordelen meer dan vergoeden zou. Maar de reinheid en
heiligheid van Christus lokten de haat van de goddelozen tegen Hem uit. Zijn leven van zelfverloochening
en zondeloze toewijding was een voortdurend verwijt voor een trots en zinnelik volk. Dit was het, dat
vijandschap verwekte tegen de Zoon van God. Satan en boze engelen verbonden zich met boze mensen. Al
de krachten van de afval van God spanden samen tegen de Kampvechter voor de waarheid.
Dezelfde vijandschap openbaart zich tegen de volgelingen van Christus, welke tegen hun Meester
getoond werd. Wie ook het afstotelik karakter van de zonde inziet, en door kracht van omhoog weerstand
biedt aan de verleiding, zal ongetwijfeld de woede van Satan en zijn onderdanen opwekken. Haat tegen de
zuivere beginselen van de waarheid, en verwijt en vervolging van de voorstanders ervan, zullen voortbestaan,
zolang er zonde en zondaren gevonden worden. De volgelingen van Christus en de dienstknechten van Satan
kunnen niet overeenstemmen. De aanstoot, welke het kruis geeft, heeft niet opgehouden te bestaan. “Allen,
die god- zaliglik willen leven in Christus Jezus, die zullen vervolgd worden.“
Satans werktuigen arbeiden voortdurend onder zijn leiding tot vestiging van zijn gezag en opbouwing
van zijn rijk in tegenstelling van de regering Gods. Tot dit doel trachten ze Christus’ volgelingen te bedriegen,
en hen af te trekken van hun getrouwheid aan Hem. Ze leggen,gelijk hun leider doet,de Schriften verkeerd
uit,en verdraaien ze om hun doel te bereiken. Gelijk Satan getracht heeft, God in verdenking te brengen, zo
trachten zijn handlangers, Gods volk te belasteren. De geest, die Christus ter dood gebracht heeft, zet de
goddelozen aan om Zijn volgelingen uit te roeien. Dit alles werd voorafgeschaduwd in die eerste profetie:
“Ik zal vijandschap zetten tussen u en deze vrouw, en tussen uw zaad en tussen haar zaad.” En tot aan het
einde van de tijd zal dit voortduren.
Satan roept zijn gehele macht tezamen, en werpt zich met al zijn kracht in de strijd. Waarom ontmoet
hij geen grotere tegenstand? Waarom zijn de strijders voor Christus zo slaperig en onverschillig? — Omdat
ze zo weinig waarlik met Christus verbonden zijn; omdat ze zo weinig van Zijn geest bezitten. De zonde is
niet zo afstotelik en af- schuwelik voor hen als die voor hun Meester was. Ze staan de zonde niet, gelijk
Christus het deed, beslist en vastberaden tegen. Ze beseffen het vreselike kwaad en de boosheid van de zonde
niet, en zijn blind voor het karakter zowel als de macht van de Vorst der duisternis. Er bestaat weinig
vijandschap tegen Satan en zijn werken, omdat er zulk een grote onwetendheid heerst aangaande zijn macht
en kwaadaardigheid, en de ontzaglike omvang van zijn strijd tegen Christus en Zijn kerk. Menigten van
mensen worden op dat punt bedrogen. Ze weten niet, dat hun vijand een machtige aanvoerder is, die de
gemoederen van boze engelen beheerst, en dat hij met wel-gerijpte plannen en behendige bewegingen tegen
Christus kampt om de redding van zielen te verhinderen. Onder (2 Tim. 3:12). belijdende Christenen, en
340