Het Grote Conflict door Ellen White

zoals dat zich aan hun verstand ontvouwde. Ze wensten, dat het licht, hetwelk hun zo dierbaar toescheen,
aan alle Christenen zou medegedeeld worden; en konden zich niet anders voorstellen, dan dat het met
blijdschap zou worden aangenomen. Doch waarheden, die hen van de wereld zouden doen verschillen, waren
aan velen, die voorgaven volgelingen van Christus te zijn, niet welkom, en gehoorzaamheid aan het vierde
gebod eiste een opoffering, waarvoor de meerderheid terugbeefde.
Wanneer de eisen van de Sabbat werden voorgelegd, redeneerden er velen van een werelds standpunt.
Ze zeiden: “We hebben altijd de Zondag gehouden; onze vaders deden hetzelfde, en veel goede en vrome
mensen zijn gelukkig gestorven, terwijl ze die dag hielden. Indien zij het rechte hadden, dan hebben wij het
ook. Het houden van deze nieuwe Sabbat zou ons van de mensen afzonderen, en we zouden geen invloed
meer over hen kunnen uitoefenen. Wat kan een klein gezelschap, dat de zevende dag houdt, hopen te
volbrengen tegenover de gehele wereld, die de Zondag houdt?” Het was door soortgelijke beweringen, dat
de Joden hun venverping van Christus trachtten te recht- vaardigen. Hun vaderen waren door God
aangenomen, ter- wijl ze Hem hun offeranden brachten, en waarom konden de kinderen geen zaligheid
vinden door op hetzelfde pad voort te gaan 1 Zo ook redeneerden de pausgezinden in Luthers tijd, dat ware
Christenen gestorven waren in het Katholieke geloof, en dat die godsdienst dus voldoende was om zalig te
worden. Zulk een wijze van redeneren zou de weg voor alle vooruitgang, zowel in geloofsovertuiging als de
beoefening ervan, voor goed afsluiten.
Velen voerden aan, dat het houden van de Zondag vele eeuwen lang een vastgesteld leerstuk en een
algemeen ge- bruik van de kerk geweest was. Als wederlegging van deze bewering werd er aangetoond, dat
de Sabbat en de viering ervan nog ouder en algemener was, even oud als de wereld zelf, en de goedkeuring
wegdroeg van engelen zowel als van God. Toen de grondvesten der aarde nederzonken, toen de
morgensterren tezamen vrolik zongen, en al de kinderen Gods juiehten, toen werd de grond voor de Sabbat
gelegd. Wei mag deze instelling ons eerbied inboezemen; liij is niet op menselik gezag gegrond, noeh rust
op menselike over- leveringen; hij is door de Oude van dagen verordend, en door Zijn eeuwig woord als
gebod aangegeven.
Toen de aandacht van de mensen op het onderwerp van de Sabbatshervorming gevestigd werd,
verdraaiden de volkspredikers het woord Gods, en gaven zulke verklaringen van hetgeen er geschreven staat,
als aan onderzoekende harten het best bevrediging zouden geven. En zij die niet voor zichzelven de Schriften
onderzochten, namen gaarne gevolgtrekkingen aan, welks met hun wensen overeenstem- den. Velen
trachtten door argumenten, drogredenen, over- leveringen van de kerkvaders, en liet gezag van de kerk de
waarheid te niet te maken. De voorstanders ervan werden naar hun Bijbels gedreven, om de echtheid van het
vierde gebod te verdedigen.
304