Het Grote Conflict door Ellen White

wij ooit onder veroordeling of in duisternis zouden verkeren. Het is geen bewijs van ware nederigheid, dat
we het hoofd laten hangen en het hart vol hebben van gedachten over onszelven. We mogen tot Jezus gaan
en gereinigd worden, en ons zonder schaamte en verwijt tegenover de wet stellen. “Zo is er dan nu geen
verdoemenis voor degenen, die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest.”
Door Jezus worden de gevallen zonen van Adam “zonen Gods.” “Want èn hij, die heiligt, èn zij, die
beheiligd worden, zijn allen uit één, om welke oorzaak Hij zich niet schaamt hen broeders te noemen.” Het
leven van een Christen behoort een leven van geloof, en overwinning, en vreugde in God te zijn. “Want al
wat uit God geboren is, overwint de wereld; en dit is de overwinning, die de wereld overwint, namelik ons
geloof.”6 In waarheid sprak Gods dienstknecht Nehemia: “De blijdschap des Heren, die is uw sterkte.”1 En
Paulus zegt: “Verblijdt u in de Heer te allen tijd; wederom zeg ik u, verblijdt u.” “Verblijdt u.te allen tijd.
Bidt zonder ophouden. Dankt God in alles; want dit is de wil van God in Christus Jezus over u.”
Zodanige zijn de vruchten van de bekering en heiligmaking van de Bijbel; en het is, omdat de grote
beginselen van gerechtigheid, door Gods wet aan het licht gebracht, door de Christelike wereld met zoveel
onverschilligheid beschouwd worden, dat men deze vruchten zo zelden ziet. Dit is de reden,waarom er zich
zo weinig toont van dat diepe en blijvende werk van de Geest Gods, waardoor opwekkingen in vroegere
jaren zich kenmerkten. Het is door te aanschouwen, dat we veranderd worden. En terwijl de heilige
voorschriften, waarin God de volmaaktheid en heiligheid van Zijn karakter voor de mensen heeft blootgelegd,
worden verwaarloosd, en het verstand van de mensen wordt aangetrokken door de leer en de theorieën van
mensen, is het dan wel te verwonderen, dat het gevolg daarvan een afnemen van de levende vroomheid in
de kerk geweest is? De Heer zegt: “Mij, de sprinkader van het levende water, hebben ze verlaten, om
zichzelven bakken uit te houwen, gebroken bakken, die geen water houden.”
“Welgelukzalig is de man, die niet wandelt in de raad van de goddelozen . . . maar zijn lust is in des
Heren wet, en hij overdenkt Zijn wet dag en nacht. Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken,
die zijn vrucht geeft op zijn tijd, en welks blad niet afvalt; en al wat hij doet, zal wel gelukken.” Het is alleen
dan, wanneer Gods wet hersteld wordt tot de plaats, die hem toekomt, dat er een herlevendiging zijn kan van
het eenvoudige geloof en de godzaligheid onder het volk, dat Hem belijdt. “Zo zegt de Heer: Staat op de
wegen, en ziet toe, en vraagt naar de oude paden, waar toch de goede weg zij, en wandelt daarin, zo zult ge
rust vinden voor uw ziel.”
320