Het Grote Conflict door Ellen White

nauwkeurig de voorzegging. De enige macht, die ze beweren hiervoor te hebben, is het gezag van de kerk.
Hier stelt de pauselike macht zich openlik boven God.
Terwijl degenen, die God aanbidden, zich in het biezonder zullen onderscheiden doordat ze het vierde
gebod in ere houden,— daar dit het teken van Zijn scheppende macht is, en het bewijs van Zijn aanspraak
op de eerbied en hulde van de mens — zullen degenen, die het beest aanbidden, zich onderscheiden door
hun pogingen om het gedenkteken van de Schepper te niet te doen, en de instelling van Rome eer te bewijzen.
Het was ten behoeve van de Zondag, dat het pausdom voor de eerste maal zijn aanmatigende eis deed gelden;
en zijn eerste toevlucht tot de macht van de Staat was om het houden van de Zondag als “Dag des Heren”
verplichtend te maken. Maar de Bijbel wijst op de zevende dag, en niet op de eerste, als de dag des Heren.
Christus zei: “Zo is dan de Zoon des mensen een Heer ook van de Sabbat.” Het vierde gebod zegt: “De
zevende dag is de Sabbat des Heren.” En door de profeet Jesaja beschrijft de Heer hem als “Mijn heilige
dag.”
De bewering, die zo menigmaal aangevoerd wordt, dat Christus de Sabbat veranderd heeft, wordt
door Zijn eigen woorden bewezen, onwaar te zijn. In Zijn bergrede sprak Hij: “Meent niet, dat Ik gekomen
ben, om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om die te ontbinden, maar te vervullen;
want voorwaar zeg Ik u: totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota, noch één tittel van de
wet voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied. Zo wie dan één van deze minste geboden zal ontbonden,
en de mensen alzo zal geleerd hebben, die zal de minste genaamd worden in het koninkrijk der hemelen;
maar zo wie ze zal gedaan en geleerd hebben, die zai groot genaamd worden in het koninkrijk der hemelen.”
Het is een bekend feit, dat over het algemeen door Protestanten toegegeven wordt, dat de Schrift geen
gezag aangeeft voor het veranderen van de Sabbat. Dit wordt duidelik aangetoond in boeken en geschriften,
die door het Amerikaanse Traktaatgenootschap en de Amerikaanse Zon- dagschool-Unie uitgegeven zijn.
Een van deze werken stemt toe “het volslagen zwijgen van het Nieuwe Testament, wat een bepaald gebod
voor de Sabbat (Zondag, de eerste dag van de week), of bepaalde regels voor het houden ervan, betreft.”
Een ander zegt: “Tot op de tijd van Christus’ dood was er geen verandering in de dag gemaakt;” en,
“voor zover opgetekend staat, hebben zij (de apostelen) . . . geen bepaald gebod gegeven, waarin het opgeven
van de Sabbat op de zevende dag, en het houden ervan op de eerste dag van de week, voorgeschreven werd.”
Rooms Katholieken stemmen toe, dat de verandering van de Sabbat door hun kerk gemaakt is, en
verklaren, dat Protestanten door het houden van de Zondag de macht ervan erkennen. In de “Katholieke
Katechismus van de Christelike Godsdienst” wordt als antwoord op een vraag, welke dag uit
gehoorzaamheid aan het vierde gebod gehouden moet worden, de volgende verklaring gegeven: “Onder de
oude wet was de Zaterdag de heilige dag; doch de Kerk heeft op aanwijzing van Christus, en door Gods
299