Het Grote Conflict door Ellen White

Om een volk te bereiden, dat staande zou kunnen blijven in de dag des Heren, moest er een groot
hervormingswerk plaats vinden. God zag dat velen onder het volk, dat hem beleed, niet bouwden voor de
eeuwigheid, en in Zijn genade wilde Hij een waarschuwende boodschap zenden om hen op te wekken uit
hun gevoelloosheid, en hen te brengen tot voorbereiding op de komst van hun Heer. Van die waarschuwing
wordt in Openbaring 14 melding gemaakt. Hier wordt een drievoudige boodschap voorgesteld als door
hemelse wezens verkondigd, en onmiddellik gevolgd door de komst van de Zoon des mensen om de “oogst
van de aarde te maaien.” De eerste van deze waarschuwende bood-schappen kondigt het naderend oordeel
aan. De profeet zag “een engel, vliegende in het midden van de hemel, en hij had het eeuwige evangelie, om
te verkondigen aan degenen, die op de aarde wonen, en aan alle natie en geslacht, en taal en volk, zeggende
met een grote stem: Vreest God, en geeft Hem heer- likheid, want de ure van Zijn oordeel is gekomen; en
aanbidt Hem, die de hemel, en de aarde, en de zee, en de fonteinen der wateren gemaakt heeft.”
Deze boodschap wordt verklaard een deel van het “eeuwige evangelie” te zijn. Het werk van de
evangelieverkondiging is niet aan engelen opgedragen, maar aan mensen toevertrouwd, Heilige engelen
worden gebruikt om in dit werk de weg aan te geven, en houden toezicht over de grote bewegingen tot
redding van de mensen; maar de wezenlike verkondiging van het evangelie wordt door de dienstknechten
van Christus op aarde gedaan. Getrouwe mannen, gehoorzaam aan de ingevingen van Gods Geest en de leer
van Zijn Woord, moesten deze waar-schuwing aan de wereld verkondigen. Zij waren het, die acht gegeven
hadden op het “vaste woord der profetie,” “het licht, schijnende in een duistere plaats, totdat de dag aanlichte,
en de morgenster opga in uw harten.”1 Ze hadden de kennis van God meer gezocht dan alle verborgen
schatten, die “beter achtende dan de koophandel van zilver, en haar inkomst dan het uitgegraven goud.” En
de Heer openbaarde aan hen de grote dingen van Zijn Koninkrijk. “De verborgenheid des Heren is voor
degenen, die Hem vrezen; en Zijn verbond om hun die bekend te maken.”
Het waren niet de schoolse godgeleerden, die deze waarheid verstonden, en deel namen aan de
verkondiging ervan. Waren ze getrouwe wachters geweest, die ijverig en biddend de Schriften hadden
onderzocht, ze zouden het uur van de nacht geweten hebben: de profetieën zouden hun de gebeurtenissen
hebben geopenbaard, die v——r de deur staan. Maar ze namen die stelling niet in, en de boodschap werd
door eenvoudiger mannen gegeven. Jezus zei: “Wandelt, terwijl ge het licht hebt, opdat de duisternis u niet
bevange.” Wie zich van het licht, dat God gegeven heeft, afkeren, en nalaten het te zoeken, terwijl het binnen
hun bereik ligt, worden in duisternis gelaten. Maar de Heiland verklaart: “Die Mij volgt, zal in de duisternis
niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben.” Wie met een bepaald voornemen tracht, Gods wil te
doen, ernstig acht gevende op het licht, dat reeds gegeven is, zal groter licht ontvangen; tot die ziel zal de
een of andere ster van hemelse glans gezonden worden, om hem in alle waarheid te leiden.
Ten tijde van Christus’ eerste komst hadden de priesters en [schriftgeleerden van de heilige stad, aan
wie de Godspraken waren toevertrouwd, de tekenen van de tijden kunnen onderschei- den, en de komst van
206