Het Grote Conflict door Ellen White

Hoofdstuk 25: Gods Wet Onveranderlik
“En de tempel Gods in de hemel is geopend geworden, en de ark van Zijn verbond is gezien in Zijn
tempel.” De ark van Gods verbond is in het heilige der heiligen, het tweede vertrek van het heiligdom. In
de bediening van de aardse tabernakel, welke strekte “als het voorbeeld en de schaduw van hemelse dingen,”
werd dit vertrek alleen op de grote verzoendag geopend, om het heiligdom te reinigen. Derhalve verwijst de
aankondiging, dat de tempel Gods in de hemel is geopend geworden, en dat de ark van Zijn verbond gezien
is, op de opening van het heilige der heiligen in het hemelse heiligdom in 1844, toen Christus daar binnentrad
om het sluitingswerk van de verzoening te volbrengen. Degenen, die in het geloof hun grote
Hogepriester volgden, toen Hij Zijn bediening in het heilige der heiligen begon, aanschouwden de ark van
Zijn verbond. Nadat ze het punt van het heiligdom onderzocht hadden, begrepen ze de verandering in de
bediening van de Heiland, en zagen, dat Hij nu dienst deed v——r de arke Gods, pleitende op Zijn bloed ten
behoeve van zondaren.
De ark in de tabernakel op aarde bevatte de twee stenen tafelen, waarop de geboden van Gods wet
geschreven stonden. De ark diende alleen als bewaarplaats van de tafelen van de wet, en de
tegenwoordigheid van deze Goddelike voorschriften gaf er waarde en heiligheid aan. Toen de tempel Gods
in de hemel geopend werd, werd de ark van Zijn verbond gezien. Binnen in het heilige der heili- gen, in het
heiligdom in de hemel, wordt Gods wet heilig bewaard, — die wet, welke God zelf onder donderen en
bliksemen op Sinaï had verkondigd, en met Zijn eigen vinger op de stenen tafelen had gegrift.
De wet Gods in het heiligdom in de hemel is het grote origineel, waarvan de voorschriften, op de
stenen tafelen ge-schreven, en door Mozes in zijn vijf boeken opgenomen, een volmaakt afschrift vormden.
Zij, die tot een begrip van dit belangrijke punt kwamen, werden op die wijze tot inzicht gebracht van het
heilige, onveranderlike karakter van de Goddelike wet. Ze verstonden, gelijk nooit tevoren, de kracht van de
woorden van de Heiland: “Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota, noch één tittel van
de wet voorbijgaan.” Daar de wet Gods een openbaring is van Zijn wil, een uitdrukking van Zijn karakter,
moet hij eeuwig blijven bestaan “als een getrouw getuige in de hemel.” Geen enkel gebod is te niet gedaan;
geen jota of tittel is veranderd. De psalmist zegt: “O Heer! Uw woord bestaat in der eeuwigheid in de
hemelen.” “Al Zijn bevelen zijn getrouw. Ze zijn ondersteund voor altoos en in eeuwigheid. “
In het midden van de tien geboden staat het vierde gebod, gelijk dat de eerste maal werd afgekondigd:
“Gedenkt aan de sabbatdag, dat gij die heiligt. Zes dagen zult ge arbeiden en al uw werk doen, maar de
zevende dag is de sabbat van de Heer uw God; dan zult ge geen werk doen, gij, noch uw zoon, noch uw
dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch uw vreemdeling, die in uw poorten
is; want in zes dagen heeft de Heer de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte
ten zevenden dage; daarom zegende de Heer de sabbatdag, en heiligde dezelve.”3
290