Het Grote Conflict door Ellen White

uitstellen, kunnen die noch in de tijd van benauwdheid, noch daarna bekomen. De zaak van al de zodanigen
is hopeloos.
Die naamchristenen, welke onvoorbereid de laatste vrese- like strijd tegengaan, zullen in hun
wanhoop hun zonden met uitdrukkingen van de bitterste zielsangst belijden, terwijl goddelozen zich over
hun ellende vrolik maken. Die belijdenissen zijn van dezelfde aard als die van Ezau of Judas, welke hen het
gevolg van de overtreding doen betreuren, doch niet de schuld. Ze gevoelen geen ware verslagenheid over
of afkeer van het kwaad. Ze erkennen hun zonde uit vrees voor straf; doch, gelijk Faraö van ouds, zouden
ze hun uitdagende houding tegenover de Heiland weer aannemen, indien de oordelen weggenomen werden.
Jakobs geschiedenis is eveneens een verzekering, dat God dezulken, die bedrogen, verzocht en tot zonde
verleid zijn, doch die in waar berouw tot Hem zijn teruggekeerd, niet uitwerpen zal. Terwijl Satan deze
klasse tracht te verdelgen, zal God Zijn engelen zenden, om hen in die tijd van groot gevaar te vertroosten
en te beschermen.
De aanvechtingen van Satan zijn hevig en beslist, zijn begooche- lingen vreselik; maar des Heren oog
is over Zijn volk, en Zijn oor luistert naar hun geroep. Hun droefenis is groot; de vlammen van het vuur
schijnen op het punt van hen te verteren; maar de Louteraar zal hen voortbrengen als goud, beproefd
komende uit het vuur. Gods liefde tot Zijn kinderen gedurende het tijdperk van hun zwaarste beproeving is
even sterk en teder als in de dagen van hun grootste voorspoed; maar het is nodig, dat ze in de vurige oven
geworpen worden; hun aardsgezindheid moet worden verteerd, zodat het beeld van Christus volkomen
weerkaatst zal worden.
Het tijdperk van ellende en angst, dat v——r ons ligt, zal een geloof vereisen, dat vermoeidheid,
vertraging en honger verduren kan,— een geloof, dat niet verflauwen zal, al wordt het zwaar beproefd. Aan
allen wordt een proeftijd gegeven, om zich op die tijd voor te bereiden. Jakob overwon, omdat hij volhardend
en beslist was. Zijn overwinning is een bewijs van de kracht van het aanhoudend gebed. Allen, die Gods
beloften aangrijpen, gelijk hij het deed, en ernstig volharden als hij, zullen slagen, gelijk hij slaagde. Zij, die
onwillig zijn het eigen ik te verloochenen, met God te worstelen, en lang en ernstig om Zijn zegen te bidden,
zullen die niet deelachtig worden. Met God te worstelen — hoe weinigen weten wat het is! Hoe weinigen
hebben ooit hun zielen tot God laten uitgaan met ernstig begeren, tot alle krachten tot op het uiterste
ingespannen zijn. Wanneer de golven van wanhoop, die geen woorden beschrijven kunnen, over de
smekeling heengaan, hoe weinigen klemmen zich dan met een onwrikbaar geloof vast aan de belofte Gods.
Zij, die nu slechts weinig geloof oefenen, staan in het grootste gevaar van onder de macht van
sataniese begoochelingen te vallen, en het gebod te gehoorzamen, dat het geweten aan handen zal leggen.
En zelfs wanneer ze de toets doorstaan, zullen zij in dieper ellende en angst gedompeld worden in de tijd
van benauwdheid, omdat ze er nooit een gewoonte van gemaakt hebben, God te vertrouwen. De lessen van
418