Het Grote Conflict door Ellen White

Noot 43. Bladz. 670. Edikt van Konstantijn.— Zie Noot 3.
Noot 44. Bladz. 675. De Abyssiniese Kerk.— Over het houden van de Sabbat van de Bijbel in
Abyssinië zie Deken A. P. Stanley, “Lectures on the History of the Eastern Church,” lecture 1, par. 15 (N.
Y. ed., 1862, pp. 96, 97); Gibbon, “Decline and Fall of the Roman Empire,” kap. 47, par. 37-39; Samuel
Gobat, “Journal of Three Years’ Residence in Abyssinia,” pp. 55-58, 83, 93, 97, 98 (N. Y. ed., 1850) ; A. H.
Lewis, “A Critical History of the Sabbath and the Sunday in the Christian Church,” pp. 208-215 (2de ed.,
herz.), Noot 45. Bladz. 678. Diktaten van Hildebrand.— Zie Noot 6.
Biografiese aantekeningen
Columba.— Het Evangelie werd in de tweede eeuw voor het eerst naar Groot-Brittannië overgebracht;
en vandaar breidde het zich in de vierde eeuw naar Ierland uit door het werk van Succat, of St. Patrick. De
inval in Brittannië door de heidense Saksers, 449 n.
C., had ten gevolge, dat de Christelike godsdienst in Engeland en Schotland nagenoeg uitgeroeid
werd. Maar honderd jaren later werd deze weer verlevendigd door het werk van Columba, een inboorling
van Ierland, uit een van de kerken, die gesticht waren onder het werk van Succat. Columba beijverde zich
zeer om het evangelie in zijn eigen land te verbreiden, toen zijn aandacht bepaald werd bij de toestand van
de heidense Pieten, en hij besloot de taak van hun bekering te ondernemen. Met een paar vol-gelingen
vestigde hij zich op het kleine eiland Iona, of Icolmhill, aan de westkust van Schotland. Hier ontstond een
kerk en school; en door de evangelisten, die vandaar uitgezonden werden, werd het evangelie door een
aanzienlik deel van Europa verbreid.
Columba was van vorstelike afkomst, “hoog van gestalte en van edele houding. Hij was iemand met
een helder inzicht en van een sterk karakter; een van die grote geesten, die anderen vormen en leiden.” “Hij
had een vurige liefde voor het woord van God, en bracht veel tijd door met het te lezen, te bestuderen en het
over te schrijven. Ook gaf hij veel tijd aan het gebed en aan de leiding van de gemeenten, die zich onder zijn
zorg stelden, er naar trachtende hen op te leiden in nuttige kunsten zowel als in Christelike kennis.”
Columba arbeidde in persoon, en met veel sukses, in Schotland en Engeland, en bezocht Ierland
meermalen. Hij bracht zijn laatste dagen door op Iona “het eiland van zijn hart,” zoals hij het placht te
noemen. Het laatste toneel van zijn leven was zeer aandoenlik. De dag v——r zijn dood, naar de heuvel
gebracht zijude, vanwaar hij het gezicht had over het zendingshuis en de kleine boekerij, daarbij behorende,
stond hij er een tijd lang naar te kijken, en toen, zijn beide handen opheffende, smeekte hij er de Goddelike
zegen over af. Naar zijn hut teruggekeerd, hervatte hij zijn dageliks werk, het afschrijven van het boek der
Psalmen, en ging door tot aan de plaats, waar geschreven staat: “Die de Heer vrezen, hebben geen gebrek.”
475