Het Grote Conflict door Ellen White

Noot 36. Bladz. 396. Het Onthouden van de Bijbel aan het Volk. — Over de houding van de Rooms
Katholieke Kerk betreffende de verspreiding van de Heilige Schrift, in de landstaal, onder de leken, zie
Catholic Encyclopædia, art. “Bible”; ook G. P. Fisher, “The Reformation,” kap. 15, par. 16 (1873 ed., pp.
530-532); J. Kardinaal Gibbons, “The Faith of Our Fathers,” kap. 8; J. Dowling, “History of Romanism,”
boek 7, kap. 2, sektie 14, en boek 9, kap. 3, sektie 24-27 (1871 ed., pp. 491-496, 621-625); L. F. Bungener,
“Histoire du Con- cile de Trent,” pp. 101-110 (2de Edinburgh ed., 1853, vert, door D. D. Scott); G. H.
Putnam, “Books and Their Makers during the Middle Ages,” Deel 1, deel 2, par. 49, 54-56.
Noot 37. Hoofdst. 18. Advent-boodschap in Duitschland.— Bengel stond niet alleen met zijn
boodschap der waarheid. Pred. Buehrlin, Roos, Peters, Kelber, Stilling en anderen predikten de spoedige
komst van Christus. Bengel grondde zijn boodschap op het gezag van de Openbaring. Stilling leerde, dat de
letterlike vervulling van dat boek begonnen was. Roos en Kelber, eerstgenoemde schrijvende in 1770 en
laatstgenoemde in 1805, grondden hun boodschappen op de profetiese perioden van Daniël. Stilling
verklaarde in hetzefde jaar, dat de waarschuwing van de Derde Engel van Openb. 14:9-12 niet gegeven was,
maar spoedig gegeven zou worden. Over de advent schreef Kelber, “The End Comes,” en “Antichrist”; de
vierde uitgave van laatstgenoemd werk verscheen in 1842.
Noot 38. Bladz. 435. Hemelvaartsklederen.— Het vertelsel, dat de Adventisten kleren maakten om
op te varen “om de Heer in de lucht te ontmoeten,” werd verzonnen door hen,die de zaak te schande wilden
maken. Het werd zo ijverig verspreid,dat velen het geloofden; maar strikte navraag bewees, dat het vals was.
Jaren lang is er een grote beloning geboden voor een bewijs, dat er één enkel zodanig geval geweest is, maar
het bewijs is niet geleverd. Niemand, die de verschijning van de Heiland liefhad, was zo onwetend aangaande
wat de Schrift leerde, dat hij zou veronderstellen dat klederen, die gemaakt konden worden, voor die
gelegenheid nodig zouden zijn. Het enige kleed, dat de heiligen nodig zullen hebben om de Heer te
ontmoeten, is de mantel van de gerechtigheid van Christus. Zie Openb. 19: 8.
Noot 39. Bladz. 436. De Tijdrekening van de Profetie.— Dr. Geo. Bush, Professor van de
Hebreeuwse en Oosterse Littératuur aan de Universiteit van Nieuw York, erkende in een brief, gericht aan
de heer Miller, en uitgegeven in de Advent Herald, and Signs of the Times Reporter, Boston, 6 en 13 Maart
1844, enige belangrijke zaken betreffende diens berekening van de profetiese tijden. De heer Bush schreef:
“Ook kan er, volgens mijn mening, niets tegen u en uw vrienden ingebracht worden, omdat ge veel
tijd en aandacht besteed hebt aan het onderzoeken van de tijdrekening van de profetie, en veel moeite gedaan
hebt om de aanvangs- en sluitingsdatums van de grote perioden ervan vast te stellen. Wanneer die tijdperken
werkelik door de Heilige Geest in de profetiese boeken aangegeven zijn, was het ongetwijfeld met de
bedoeling dat ze moesten bestudeerd, en waarschijnlik in het eind volkomen verstaan worden; en geen mens
kan beschuldigd worden van aanmatigende dwaasheid, die eerbiedig tracht zulks te doen. . . . In het nemen
473