Het Grote Conflict door Ellen White

gelukzaligheid van de onvergankelike wereld. God heeft in Zijn woord bepaalde aanwijzingen gegeven, dat
Hij de overtreders van Zijn wet straffen zal. Zij, die zich vleien, dat Hij 1 Kor. 6:10. te barmhartig is om straf
te oefenen over de zondaar, hebben slechts naar het kruis van Golgotha te zien. De dood van de vlekkeloze
Zoon van God getuigt dat “de bezoldiging van de zonde de dood is,” en dat op iedere schending van Gods
wet rechtvaardige straf moet volgen. Christus, de zondeloze, werd tot zonde gemaakt voor de mens. Hij
droeg de schuld van de overtreding, en verdroeg het verbergen van Zijns Vaders aangezicht, totdat Zijn hart
gebroken, en Zijn leven vernietigd was. Dit gehele offer werd gebracht, opdat zondaren gered zouden kunnen
worden. Op geen andere wijze kon de mens van de straf op de zonde worden bevrijd. En iedere ziel, die
weigert deel te hebben aan de verzoening, welke tot zulk een prijs is aangebracht, moet in eigen persoon de
schuld en straf van de overtreding dragen.
Laat ons nagaan, wat de Bijbel verder leert aangaande de goddelozen en onboetvaardigen, die de
Universalist als heilige, gelukzalige engelen in de hemel plaatst. “Ik zal aan de dorstigen geven uit de fontein
van het water des levens voor niet.” Deze belofte is alleen voor hen, die dorsten. Niemand dan hij, die
behoefte gevoelt aan het water des levens, en het ten koste van alle andere dingen zoekt, zal het ontvangen.
“Die overwint, zal alles beërven; en ik zal hem een God zijn, en hij zal Mij een zoon zijn.” Ook hier worden
voorwaarden gesteld. Ten einde alles te beërven, moeten we de zonde wederstaan en overwinnen.
De Heer verklaart bij monde van de profeet Jesaja: “Zeg aan de rechtvaardige, dat het hem welgaan
zal.” “Wee de goddeloze, het zal hem kwalik gaan! want de vergelding van zijn handen zal hem geschieden.”
“Hoewel een zondaar honderd maal kwaad doet,” zegt de Prediker, “en God hem de dagen verlengt, zo weet
ik toch, dat het die zal welgaan die God vrezen; maar de goddeloze zal het niet welgaan.” En Paulus betuigt,
dat de zondaar “zichzelf toorn vergadert als een schat in de dag van de toorn en openbaring van het
rechtvaardig oordeel Gods, welke een iegelik vergelden zal naar zijn werken;” “verdrukking en benauwdheid
over alle ziel van de mens, die het kwade doet.”
“Geen hoereerder of onreine, of gierigaard, die een af- godedienaar is, heeft erfenis in het koninkrijk
van Christus en van God.” “Jaagt de vrede na met allen, en de heiligmaking, zonder welke niemand de Heer
zien zal.” “Zalig zijn zij, die Zijn geboden doen, opdat hun macht zij aan de boom des levens, en ze door de
poorten mogen ingaan in de stad. Maar buiten zullen zijn de honden, en de tovenaars, en de hoereerders, en
de doodslagers, en de afgodedienaars, en een iegelik, die de leugen liefheeft en doet.” God heeft aan de
mensen een verklaring geschonken van Zijn karakter, en van de wijze, waarop Hij met de zonde handelt.
“Heer, Heer, God, barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid! Die de
weldadigheid bewaart aan vele duizenden, die de ongerechtigheid, en overtreding, en zonde vergeeft, die de
schuldige geenszins onschuldig houdt.” “Hij verdelgt alle goddelozen.” “De overtreders worden tezamen
verdelgd; het einde van de goddelozen wordt uitgeroeid.” De macht en het gezag van de Goddelike regering
worden in werking gesteld om opstand te onderdrukken; toch zullen alle openbaringen van de straffende
363