Het Grote Conflict door Ellen White

Noot 8. Bladz. 68. Aflaten.— Voor een omstandige beschrijving van de leer van aflaten, zie de
Catholic Encyclopædia, art. “Indulgences” (bijgedragen door W. H. Kent, O. S. C., van Bayswater, Londen);
Carl Ullmann, “Reformers before the Reformation,” Band
I, boek 2, deel 1, kap. 2; M. Creighton, “History of the Papacy,” Deel V, pp. 56-64, 71; L. von Ranke,
“History of the Reformation in Germany,” boek 2, kap. 1, par. 131, 139-142, 153-155 (2de Londen, ed.,
1845, vert, door S. Austin, Deel I, pp. 331, 335-337, 343-346); Chas. Elliott, “Delineation of Roman
Catholicism,” boek 2, kap. 13; H. C. Lea, “A History of Auricular Confession and Indulgences;” G. P.
Fisher, “The Reformation,” kap. 4, par. 7.
Over de praktiese uitwerking van de leer van de aflaten gedurende het tijdperk van de Hervorming,
zie een geschrift van de pen van Dr. H.C. Lea, getiteld, “Indulgences in Spain,” uitgegeven in “Papers of the
American Society of Church History,” Deel I, pp. 129-171. Over de waarde van deze historiese inlichting
zegt Dr. Lea, in zijn eerste paragraaf: “Ongehinderd door de strijd, welke er gevoerd werd tussen Luther en
Dr. Eek en Silvester Prierias, ging Spanje rustig voort op het oude afgebakende pad, en verschaft ons de
onwederlegbare officiële dokumenten, welke het ons mogelik maken de zaak in het zuivere licht van de
geschiedenis te onderzoeken.”
“Aflaten zijn een volkomen of gedeeltelike kwijtschelding van die tijdelike straffen, welke we hier
of in het vagevuur moeten ondergaan, na de kwijtschelding van de schuld van de zonde, en de eeuwige straf
voor zonden door middel van de overvloedige verdienste van Christus en de heiligen.” (Gibbons, “Faith of
Our Fathers,” kap. 27, p. 245, Duitse uitgave.) Het Koncilie van Trente drong zelf aan op de afschaffing van
de vele misbruiken in verband met het geven van aflaten, “en besloot derhalve dat alle schandelike
koophandel, die ermede gedreven werd, moest ophouden.” (Zitting 25.) Zie Allman, Carl, “Re formatoren
vor der Reformation,” Band I, boek 2, deel 1, kap. 2; Ranke, Leopold von, “Deutsche Geschichte: Zeitalter
der Reformation,” boek 2, kap. 1, par. 131, 132, 139-142, 153-155; H. C. Lea, “History of Auricular
Confession and Indulgences. ”
Noot 9. Bladz. 68. De Mis.— Over de leer van de mis zie Kardinaal Wiseman’s werk, ” The Real
Presence of the Body and Blood of Our Lord Jesus Christ in the Blessed Eucharist;” “Canons and Decrees
of the Council of Trent,” zitt. 13, kap. 1-8 (Londen, ed., 1851, vert, door T. A. Buckley, pp. 70-79); K. R.
Hagenbach, “Lehrbuch der Dogmen- geschichte,” Deel I, pp. 214-223, 393-398, en Deel II, pp. 88-114; J.
Calvin, ” lnstitutiones Religiones Christianae, ” boek 4, kap. 17, 18; R. Hooker, “Ecclesiastical Polity,” boek
5, kap. 67; Chas. Elliott, “Delineation of Roman Catholicism,” boek 2, kap. 4, 5.
De Mis is, volgens de Katholieke leer, “de standhoudende bron, waaruit alle goede gaven vloeien,
aan welke we in de Katholieke Kerk deel mogen hebben.” Mohler verklaart in zijn “Catholic Symbolic,” dat
464