Het Grote Conflict door Ellen White

wegens een verkeerde opvatting van de betekenis ervan, een teleurstelling ondergaan, ofschoon ze de
boodschap verkondigden, die God hun had toevertrouwd om aan de wereld te geven.
Bij het verklaren van Dan. 8:14, “Tot twee duizend en drie honderd avonden en morgens; dan zal het
heiligdom ge-rechtvaardigd worden,” was Miller, zoals reeds gezegd is, van het algemeen aangenomen idee
uitgegaan, dat de aarde het heiligdom was, en hij geloofde, dat de reiniging van het heiligdom de loutering
van de aarde door vuur bij de wederkomst des Heren voorstelde. Toen hij daarom zag, dat het einde van de
2300 dagen op bepaalde wijze voorspeld was, kwam hij tot het besluit, dat dit de tijd voor de wederkomst
des Heren aangaf. Zijn dwaling was het gevolg van het aan-nemen van de algemene beschouwing van wat
het heiligdom is.
In het typiese stelsel,— dat een voorafschaduwing was van het offer en het priesterschap van
Christus,— was het reinigen van het heiligdom de laatste dienst, die de hogepriester in zijn jaarlikse
bediening volbracht. Het was het sluitingswerk van de verzoening,— een verwijderen of wegdoen van de
zonde van Israël. Het was een beeld van het sluitingswerk in de bediening van onze Hogepriester in de hemel,
van het wegdoen of uitwissen van de zonden van Zijn volk, die in de hemelse registers opgetekend staan.
Deze dienst sluit een werk van onderzoek, van oordelen in, en gaat onmiddellik vooraf aan de komst van
Christus op de wolken des hemels met macht en grote heerlikheid; want, wanneer Hij komt, zal ieder geval
beslist zijn. Jezus zegt: “Mijn loon is met Mij, om een iegelik te vergelden, gelijk zijn werk zal zijn.” Het is
dit oordeelswerk, onmiddellik aan de wederkomst des Heren voorafgaande, dat aangekondigd wordt in de
boodschap van de eerste engel van Openb. 14:7: “Vreest God, en geeft Hem heerlikheid, want de ure van
Zijn oordeel is gekomen.”
Zij, die deze waarschuwing verkondigden, brachten de rechte boodschap op de rechte tijd. Maar
evenals de eerste discipelen verklaarden: “De tijd is vervuld, en het koninkrijk Gods is gekomen,” gegrond
op de profetie van Daniël 9, en ze toch niet opmerkten, dat de dood van de Messias in dezelfde
schriftuurplaats voorspeld was; evenzo predikten Miller en zijn genoten de boodschap, gegrond op Dan. 8:14
en Openb. 14:7, en zagen niet, dat er in Openb. 14 nog andere boodschappen aan het licht worden gebracht,
die ook nog moesten afgegeven worden v——r de wederkomst des Heren.
Gelijk te discipelen zich vergisten aangaande het koninkrijk, dat opgericht zou worden aan het einde
van de zeventig weken, evenzo vergisten de Adventisten zich aangaande de gebeurtenis, die plaats zou
hebben aan het einde van de 2300 dagen. In beide gevallen was het een aannemen van, of liever een zich
vasthouden aan algemeen verspreide dwalingen, die het verstand voor de waarheid verblindden. Beide
klassen vervulden Gods wil door de verkondiging van de boodschap, welke Hij wenste, dat gegeven zou
worden, en beide ondervonden teleurstelling door hun eigen verkeerde begrip van de boodschap.
233