Het Grote Conflict door Ellen White

En het zal geschieden, dat de overgeblevene in Zion, en de overgelatene in Jeruzalem zal heilig geheten
worden, een iegelik, die geschreven is ten leven te Jeruzalem.”
Het werk van het onderzoekend oordeel en van het uitdelgen van de zonden moet geëindigd zijn v—
—r de wederkomst van de Heer. Daar de doden geoordeeld moeten worden uit hetgeen in de boeken
geschreven staat, is het on- mogelik, dat de zonden van de mensen uitgewist zouden worden voordat het
oordeel, waarin hun geval zal worden onderzocht, zal gehouden zijn. Maar de apostel Petrus verklaart beslist,
dat de zonden van de gelovigen zullen uitgewist worden, “wanneer de tijden van de verkoeling zullen
gekomen zijn van het aangezicht des Heren, en Hij gezonden zal hebben Jezus Christus.” Wanneer het
onderzoekend oordeel sluit, zal Christus komen, en Zijn loon zal met Hem zijn om een iegelik te geven naar
zijn werken.
In de typiese eredienst trad de hogepriester,na verzoening gedaan te hebben, naar buiten, en zegende
de vergadering. Zo zal Christus bij het einde van Zijn werk als middelaar verschijnen “zonder zonde tot
zaligheid,“2 om Zijn volk, dat op Hem wacht, te zegenen met het eeuwige leven. Gelijk de priester bij het
wegdoen van de zonden uit het heiligdom ze op het hoofd van de zondebok beleed, evenzo zal Christus al
deze zonden leggen op Satan, de bewerker en aanporder tot de zonde. De zondebok werd, met de zonden
van Israël beladen, weggezonden naar “een afgezonderd land;” evenzo zal Satan, de schuld dragende van
al de zonden, welke hij Gods volk heeft laten begaan, duizend jaren lang gebonden worden op de aarde,
welke dan woest en zonder bewoners zal zijn, en zal eindelik de volle straf van de zonde ondergaan in het
vuur, dat al de god- delozen verteren zal. Aldus zal het grote plan van de ver-lossing ten slotte zijn vervulling
bereiken door uitwissing van de zonde, en verlossing van allen, die gewillig geweest zijn om het kwade
vaarwel te zeggen. Op de tijd, die voor het oordeel was vastgesteld — het einde van de 2300 dagen, in 1844
— is het werk van het onderzoek en het uitdelgen van de zonde begonnen. Al degenen, die ooit de naam van
Christus op zich genomen hebben, moeten dat diepgaand onderzoek doorgaan. De levenden zowel als de
doden zullen geoordeeld worden “uit hetgeen in de boeken geschreven was, naar hun werken.”
Zonden, waarover de mens geen berouw gehad heeft, en die niet afgelegd zijn,zullen niet
vergeven,noch uit de registers weggenomen worden, maar zullen blijven staan om in de dag des Heren tegen
de zondaar te getuigen. Hij mag zijn slechte daden bij het licht des daags of in de duisternis van de nacht
begaan hebben; maar ze zijn openbaar en duidelik geweest v——r Hem, met Wie we te doen hebben.
Engelen Gods zijn getuigen geweest van iedere zonde, en hebben die in de onfeilbare registers geboekt. De
zonde mag bedekt wezen, ontkend worden, of verborgen zijn voor vader, moeder, vrouw, kinderen en
vrienden; niemand behalve de schuldige daders mag de geringste achterdocht koesteren van het kwaad; maar
het ligt open v——r hen, die in de hemel wonen. De duisternis van de donkerste nacht, de geheimzinnigheid
van alle bedriegelike kunstgrepen, is niet voldoende om één gedachte te verbergen, dat de Eeuwig- levende
er geen kennis aan hebben zou. God bezit een getrouw verslag van iedere onjuiste rekening en iedere oneer-
325