Het Grote Conflict door Ellen White

vormen. Velen plaatsen een filosofiese afgod in de plaats van Jehova op de troon; terwijl de levende God,
zoals Hij zich in Zijn Woord, in Christus, en in de werken van de schepping openbaart, slechts door weinigen
wordt aangebeden. Duizenden vergoden de natuur, terwijl ze toch de God van de natuur ontkennen.
Ofschoon onder een andere vorm bestaat er in de Christelike wereld van heden even wezenlike afgoderij,
als onder oud-Israël in de dagen van Elia. De god van vele zogenaamde wijze mannen, van filosofen, dichters,
staatkundigen, dagbladschrijvers,— de god van de beschaafde kringen, die met de mode medegaan, de god
van Veel hogere scholen en universiteiten, ja zelfs van sommige theologiese inrichtingen, is weinig beter
dan Baäl, de zonnegod van de Pheniciërs.
Geen dwaling, die de Christelike wereld aannemen kan, kant zich stouter tegen het gezag van de
Hemel; geen is er meer bepaald in tegenstelling met hetgeen de rede ingeeft; geen verderfeliker in zijn
uitwerking, dan de leer, die in onze nieuwere tijd zo snel veld wint, dat Gods wet niet langer bindend is voor
de mens. Ieder volk heeft zijn wetten, die eerbied en gehoorzaamheid eisen; geen regering zou zonder die
kunnen bestaan; hoe kan men zich dan indenken, dat de Schepper van hemel en aarde geen wet heeft om de
wezens, die Hij heeft geschapen, naar te regeren? Verondersteld, dat predikers van naam in het openbaar
zouden leren, dat de wetten, volgens welke hun land geregeerd wordt, en die de rechten van de burgers
beschermen, niet verplichtend waren,— dat ze de vrijheden van het volk beperkten, en daarom niet
gehoorzaamd behoorden te worden; hoe lang zouden zulke mannen op de kansel geduld worden ? Maar is
het een grotere overtreding, de wetten van staten en volken te minachten, dan die Goddelike voorschriften
te vertreden, welke ten grondslag liggen aan alle regering?
Veel eerder zouden de natieën hun wetten kunnen af- schaffen, en het volk laten doen wat het begeert,
dan dat de Heerser van het heelal Zijn wet zou kunnen vernietigen, en de wereld zonder standaard laten,
volgens welke de schuldigen veroordeeld, en de gehoorzamen gerechtvaardigd moeten worden. Wil men
weten wat het gevolg is van het vernietigd verklaren van Gods wet? De proef is genomen. Vreselik waren
de tonelen, die zich in Frankrijk afspeelden, toen het atheïsme de macht in handen kreeg. Toen werd aan de
wereld getoond, dat het omverwerpen van de grens- palen, die God heeft gesteld, het aannemen van de
heerschappij van de wreedste tirannen betekent. Wanneer de standaard van recht ter zijde wordt gesteld,
staat de weg voor de vorst van het kwaad open, om zijn macht op de aarde te vestigen.
Waar de Goddelike voorschriften worden verworpen, houdt zonde op, zondig te schijnen, en
gerechtigheid, be- geerlik te zijn. Wie weigeren, zich aan Gods heerschappij te onderwerpen, zijn geheel en
al ongeschikt om zichzelven te beheersen. Door hun verderfelike leringen wordt de geest van opstand
ingeplant in de harten van kinderen en jongelieden, die van nature geen gezag willen dulden; en het gevolg
is een tuchteloze, losbandige toestand van de maatschappij. Terwijl scharen van mensen spotten met de
lichtgelovigheid van hen, die gehoorzaam zijn aan Gods eisen, nemen ze gretig de begoochelingen van Satan
392