ovde - vera znanje mir

Adolfa Hitlera, ili delovi sa antisemitskim idejama. Dokazano je da je Nikolaj bio pod velikim
uticajem ideja Dimitrija Ljotića. Čak mu je bio bliski prijatelj i govorio afirmativno o idejama
ovog fašističkog ideologa na njegovoj sahrani. Činjenica je da su ključna antisemitska mesta kod
Nikolaja Velimirovića pozajmljena od Šarla Morasa, preko Ljotića koji je 1914. godine boravio u
Parizu, i tu se upoznao sa delom oca organicističke i antisemitske misli. Zbog toga celokupna
"srpska nova desnica" koja se temelji na učenju vladike Nikolaja zapravo stoji na ljotićevskim
temeljima, a činjenica da se Srpska pravoslavna crkva do danas nije odredila prema antisemitizmu,
usko je povezana sa ideološkom propagandom koju su sproveli, i još uvek to čine, četiri pomenuta
episkopa, i zbog toga ne čudi da su gotovo svi antisemitski ispadi u poslednjoj deceniji indukovani
crkvenom propagandom. Najbolji primer antisemitizma je delo koje je Nikolaj pisao u Dahauu, jer
je upravo u tom delu napisao ono što je najtvrđi primer kleronacizma, kojim se on uopšte ne
razlikuje od onih koji su stvorili ideologiju "krvi i tla". "A ti, Srbine, šta misliš, dve zaraze spopale
su tvoju krv- izrailjska i evropska".
Antisemita
“Sva moderna gesla evropska sastavili su Židi, koji su Hrista raspeli: i demokratiju, i štrajkove, i
socijalizam, i ateizam, i toleranciju svih vera, i pacifizam, i sveopštu revoluciju, i kapitalizam, i
komunizam. Sve su to izumi Židova, odnosno oca njihova – đavola.”
Govori srpskoj naciji kroz tamnički prozor, 1944.
To su njegove misli koje danas u populističkom naboju, u vreme neonacizma, ponovo postaju
delom "pravoslavnog" uma, a lansiraju ih ljudi pokriveni autoritetom akademskih
titula. Ako ste neonacista i želite svoje mišljenje da potkrepite citirajuci neki autoritet koji
afirmativno govori o Adolfu Hitleru, zavirite kod vladike Nikolaja i naći ćete ono što vam je
potrebno. Nikolaj je 1935. godine na Kolarčevom univerzitetu držao predavanje o Svetom Savi u
kome je utvrdio tri činjenice; Sveti Sava je bio veliki um koji je imao neku azijsku sposobnost.
Druga teza je da je Sveti Sava tvorac jevanđeoskog nacionalizma. Treća, najčudnija, teza je da je
veliku ideju jevanđeoskog nacionalizma Svetog Save - dakle svetosavsku ideju, jedini uspeo da
shvati vođa nemačkog naroda Adolf Hitler, kome u istom predavanju na dva mesta odaje najviše
poštovanje.
Hitler i Sveti Sava
“U žalosnoj zabludi žive oni naši ljudi, koji misle da je odvajanje nacionalizma od vere i države
od crkve rezultat nekog ‘progresa’... Ipak se mora odati poštovanje sadašnjem nemačkom Vođi,
koji je kao prost zanatlija i čovek iz naroda uvideo da je nacionalizam bez vere jedna anomalija,
jedan hladan i nesiguran mehanizam. I evo u dvadesetom veku on je došao na ideju Svetoga Save,
i kao laik poduzeo je u svome narodu onaj najvažniji posao, koji priliči jedino svetitelju, geniju i
heroju. A nama je taj posao svršio Sveti Sava, prvi među svetiteljima, prvi među genijima i prvi
među herojima u našoj istoriji.”
Nacionalizam Svetog Save, 1935.
Teolozi tvrde da za delo vladike Nikolaja Velimirovića objektivno in naučno vrednovanje nije
bitno, jer sud Crkve i sudovi nauke nisu istovetni. Dakle, zagovara se donošenje zaključaka koji
nisu utemeljeni na činjenicama. Nikolaj u svojim "delima" tvrdi da nacionalizam bez vere nije
ništa. Njegov nacionalizam je vrlo jednostavan, jednostavan, isključiv. On ne trpi Vojvođane, zove
ih "kalajisani Srbi", zato što su bili u dodiru sa evropskom kulturom vekovima. U osnovi, njegov
je problem strah od drugog, strah od promene, strah od novog i modernog.