Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

groŜeni i kiedy kaŜdą cenę bylibyście zapłacili za pokonanie
Mityleny, równą miarą im obecnie odpłaćcie nie ulegając chwilowej
słabości i nie zapominając o niebezpieczeństwie, które
wisiało nad waszymi głowami. Ukarzcie ich w sposób godny
ich czynu i dajcie wyraźny, odstraszający przykład dla reszty
sprzymierzeńców, Ŝe kaŜdy, kto się zbuntuje, zostanie ukarany
śmiercią. Jeśli to zrozumieją, nie będziecie zmuszeni zaniedbując
walki z nieprzyjaciółmi toczyć wojen z własnymi sprzymierzeńcami.«
Tak powiedział Kleon. Po nim wystąpił Diodotos, syn Eukratesa,
który i na poprzednim zgromadzeniu przemawiał najsilniej
przeciw wnioskowi wymordowania Mityleńczyków, i takŜe
wygłosił przemówienie:
»Nie ganię tych, którzy postawili sprawę Mityleńczyków
powtórnie na porządku dziennym, ani nie pochwalam tych,
którzy potępiają fakt, Ŝe się radzi więcej niŜ raz nad waŜnymi
sprawami. Sądzę, Ŝe najwięcej przeszkadzają w powzięciu dobrej
decyzji pośpiech i gniew. Pośpiech jest zwykle towarzyszem
głupoty, a gniew — nieopanowania i płytkości. Kto bowiem
upiera się przy tym, Ŝe słowa nie są nauczycielami czynów,
jest albo głupcem, albo ma w tym jakieś swoje własne
cele; głupcem jest, jeśli myśli, Ŝe istnieje jakiś inny środek
poza słowem, który by mógł rzucić światło na przyszłość i rzeczy
zakryte; ma zaś własne swoje cele, jeśli chcąc nakłonić
słuchaczy do czegoś złego i nie mając zaufania, czy potrafi złą
sprawę poprzeć pięknym słowem, stara się za pomocą zręcznych
oszczerstw zastraszyć swych przeciwników i słuchaczy.
Najniebezpieczniejsi zaś są ci, którzy mówców oskarŜają o prze
kupstwo. Jeśliby bowiem zarzucali głupotę, to ten, który by
nie odniósł sukcesu, odchodziłby z opinią raczej człowieka nierozumhego
niŜ nieuczciwego; kiedy zaś stawia się zarzut przekupstwa,
w razie powodzenia mówcy podejrzenie pozostaje,
a w razie niepowodzenia mówca ma opinię nie tylko nieudolnego,
ale takŜe nieuczciwego. Państwo w tym stanie rzeczy
Ŝadnego nie ma poŜytku: gdy się nastraszy mówców, zostaje ono
pozbawione doradców. Najlepiej by teŜ było, gdyby nie istnieli