Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

on do ugody, według której dziesięciu najbardziej winnych
miano oddać pod sąd — tych zresztą nie było juŜ na miejscu —
reszta zaś miała Ŝyć w zgodzie między sobą i zawrzeć przymierze
zaczepno-odporne z Ateńczykami. Dokonawszy tego wybierał
się w drogę powrotną. JednakŜe przywódcy partii ludowej namówili
go do pozostawienia na miejscu pięciu okrętów, które
miały utrudnić swobodę ruchów partii przeciwnej; w zamian
za to ofiarowali mu swoich pięć okrętów z własną załogą. Ni
kostratos zgodził się na to, oni zaś do załogi wybrali samych
przeciwników politycznych. Ci zląkłszy się, Ŝeby ich nie odesłano
do Aten, siadają w świątyni Dloskurów *. Wówczas Nikostratos
kazał im wstać i dodawał im otuchy. Kiedy jednak nie
mógł ich przekonać, partia ludowa uzbroiła się i pod pozorem,
Ŝe za odmową wyjazdu kryją się jakieś niedobre zamysły, skonfiskowała
broń w domach przeciwników; byłaby teŜ wszystkich
napotkanych wymordowała, gdyby nie przeszkodził temu Nikostratos.
Wówczas reszta oligarchów, widząc, co się dzieje, udaje
się do świątyni Hery w charakterze błagających o opiekę; było
ich nie mniej niŜ czterystu. Partia ludowa zląkłszy się, Ŝeby czegoś
złego nie przedsięwzięli, nakłania ich do tego, Ŝeby wstali;
następnie przeprowadza ich na wyspę leŜącą naprzeciw świątyni
Hery i tam dostarcza im środków Ŝywności.
W takim stanie rzeczy, w trzecim albo czwartym dniu po
przeprowadzeniu oligarchów na wyspę, zjawiają się okręty peloponeskie
w liczbie pięćdziesięciu trzech, które poprzednio
stały na kotwicy w Killene po powrocie z Jonii; dowodził nimi
jak dawniej Alkidas, a razem z nim płynął Brazydas w charakterze
doradcy. Zawinąwszy do portu w Sybotach na lądzie
stałym, z brzaskiem dnia wypłynęli przeciw Korkirze.
Korkirejczycy zaś byli podnieceni i przeraŜeni, zarówno z powodu
stosunków panujących w mieście jak i z powodu zbliŜania
się floty nieprzyjacielskiej. Przygotowywali sześćdziesiąt
okrętów i w miarę obsadzania załogą wysyłali je w kierunku
przeciwnika, mimo rady Ateńczyków, Ŝeby pozwolili najpierw
im wypłynąć, a później podąŜyli za nimi od razu z całą flotą.
Skoro pojedyncze okręty korkirejskie znalazły się w obliczu