Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

zimować. Syrakuzańczycy zaś pochowawszy swoich poległych
zwołali zgromadzenie. Przemawiał na nim Hermokrates, syn
Hermona, człowiek bardzo rozumny, obdarzony duŜym doświadczeniem
wojennym i odwagą. Dodawał im otuchy i nie
pozwalał poddawać się zniechęceniu z powodu klęski. Twierdził,
Ŝe nie zostali pokonani z braku odwagi, lecz Ŝe zaszkodził
im jedynie brak organizacji. A nawet pod tym względem nie
okazali się Syrakuzańczycy tak słabi, jakby się tego moŜna było
spodziewać, zwaŜywszy, Ŝe przeciwko najlepszym i, rzec moŜna,
najbardziej wytrawnym mistrzom w Helladzie walczyli
tutaj ludzie niedoświadczeni. Wiele teŜ zaszkodziło zbyt liczne
dowództwo — Syrakuzańczycy mieli bowiem piętnastu strategów
— i brak dyscypliny u prostych Ŝołnierzy. Lecz jeśli mieć
będą niewielu, ale za to doświadczonych wodzów i jeśli w ciągu
zimy zaciągnie się hoplitów i da się broń tym, którzy jej nie
posiadają, by zwiększyć liczbę wojska i jak najlepiej je wyćwiczyć,
to według wszelkiego prawdopodobieństwa zwycięŜą
nieprzyjaciół; męstwo im przecieŜ dopisuje, a karność je wesprze.
Oba te czynniki jeszcze się wzmogą: dyscyplina przez
ćwiczenie, męstwo przez świadomość opanowania sztuki wojennej.
Wodzów naleŜy wybrać niewielu, dać im pełnię władzy
i złoŜyć na ich ręce przysięgę, Ŝe się pozwoli im dowodzić zgodnie
z najlepszą ich wiedzą; w ten sposób najłatwiej da się
zachować konieczną tajemnicę, a w armii zaprowadzi się porządek
i spręŜystą organizację.
Syrakuzańczycy wysłuchawszy go, uchwalili wszystko, do
czego ich wzywał, i wybrali trzech wodzów: samego Hermokra
tesa, Heraklejdesa, syna Lizymacha, i Sykanosa, syna Eksekestosa.
Wysłali teŜ posłów do Koryntu i Lacedemonu, aby
zawrzeć z tymi państwami przymierze i nakłonić Lacedemończyków,
by zaczęli w ich obronie prowadzić energiczną i jawną
wojnę z Ateńczykami, odciągając Ateńczyków z frontu sycylijskiego
lub przynajmniej przeszkadzając im w nadsyłaniu posiłków
na Sycylię.
Tymczasem wojsko ateńskie z Katany popłynęło od razu do
Messyny spodziewając się dostać ją zdradą w swe ręce. Jed-