Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

Ateńczycy nie przekonali was swoimi przemówieniami, zanim
jeszcze nas wysłuchacie. Ateńczycy bowiem przybywają na Sycylię
pod znanym nam pozorem, w rzeczywistości zaś w zamiarach,
których wszyscy się domyślamy. Wydaje mi się, Ŝe
nie tyle chcą oni osiedlić z powrotem Leontyńczyków, ile
raczej nas wysiedlić. Nie jest bowiem logiczne, Ŝeby wyludniać
tamtejsze miasta greckie, a równocześnie kolonizować tutejsze,
Ŝeby z powodu pokrewieństwa szczepowego troszczyć się o los
Leontyńczyków pochodzenia chalkidyjskiego, a równocześnie
trzymać w niewoli Chalkidyjczyków eubejskich, których kolonistami
są Leontyńczycy. Lecz Ateńczycy próbują opanować
tutejsze kraje w tej samej myśli, w jakiej opanowali ziemie
na kontynencie. Objąwszy bowiem hegemonię nad Jończykami
i innymi sprzymierzeńcami, którzy chcąc się pomścić na Persach,
dobrowolnie stanęli po ich stronie, zagarnęli ich kolejno
pod swoje panowanie; jednych pod pozorem, Ŝe nie wypełniają
zobowiązań wojskowych, innych pod pozorem, Ŝe wojny
między sobą prowadzą, innych wreszcie pod pierwszym lepszym
pretekstem. Nie o wolność Hellenów walczyli z Persami Ateńczycy,
nie o własną wolność — Hellenowie; tamci stanęli do
walki tej po to, by Hellenowie nie u Persów, lecz u nich znaleźli
się w niewoli, ci zaś po to, by zmienić pana i dostać władcę
wprawdzie rozumniejszego, lecz bardziej podstępnego.
»JednakŜe nie po to tu przybyliśmy, Ŝeby oskarŜać państwo
ateńskie, co jest rzeczą niezwykle łatwą, i by wyliczać wszystkie
bezprawia, jakich się ono dopuszcza, gdyŜ są one wam
znane, lecz raczej po to, by obwinić samych siebie. Mając bowiem
odstraszające przykłady Greków kontynentalnych, wiedząc,
Ŝe dostali się pod jarzmo niewoli dlatego tylko, Ŝe się
nie bronili, oraz widząc teraz stosowanie tych samych sofiz
matów przeciwko nam, owe rzekome osiedlania pobratymczych
Leontyńczyków i owe rzekome pomoce dla sprzymierzonych
Egestyjczyków — mimo to nie decydujemy się zjednoczyć i pokazać
im, Ŝe to nie z Jończykami sprawa ani z Hellespontyj
czykami, ani wyspiarzami, którzy zmieniając panów stale cier
pią w niewoli czy to perskiej, czy innej, lecz z zamieszkującymi