Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

sprzymierzeńców i wydawał potrzebne zarządzenia. Kleon wysławszy
najpierw gońca z wiadomością o swym przybyciu zjawia
się w Pilos z wojskiem, którego dla siebie zaŜądał. Połączywszy
swe siły wysyłają najpierw herolda do wojska pelopo
neskiego, obozującego na lądzie stałym, wzywając do wydania
bez walki załogi Sfakterii z całym uzbrojeniem oraz zapewniając,
Ŝe załoga będzie traktowana w niewoli po ludzku i będzie
zatrzymana do chwili zawarcia ostatecznego układu.
Kiedy Peloponezyjczycy odrzucili tę propozycję, Ateńczycy
przeczekawszy jeden dzień załadowali nocą na kilka okrętów
wszystkich hoplitów i niedługo przed świtem wylądowali z obu
stron wyspy: od pełnego morza i od przystani. Hoplitów było
mniej więcej ośmiuset; rzucili się oni biegiem na pierwszy
posterunek. Wojsko lacedemońskie było rozstawione w następujący
sposób: pierwszy posterunek na wyspie tworzyło trzystu
hoplitów, równinę w środku wyspy, zaopatrzoną w wodę,
zajmowały główne siły wraz z dowódcą Epitadasem, trzeci zaś,
nieliczny oddział pilnował cypla wyspy od strony Pilos; tutaj
brzeg spadał stromo ku morzu i od strony lądu pozycja ta
była trudna do zaatakowania; tu znajdowała się takŜe jakaś stara
warownia, zbudowana ze specjalnie podobieranych kamieni,
która, jak sądzili, mogłaby się im przydać w razie, gdyby przyciśnięci
siłą zmuszeni zostali do odwrotu. Takie było rozstawienie
wojska na wyspie.
Ateńczycy zaś od razu znieśli pierwszy posterunek, na który
biegiem natarli. Lacedemończycy spoczywali jeszcze i dopiero
przywdziewali zbroje; nie wiedzieli teŜ nic o lądowaniu
myśląc, Ŝe jest to zwykły ruch nocny patrolujących okrętów.
Równocześnie z brzaskiem dnia wylądowała takŜe reszta wojska
z siedemdziesięciu kilku okrętów, kaŜdy ze swoim uzbrojeniem;
na okrętach pozostali jedynie wioślarze z najniŜszego
rzędu. Łuczników było ośmiuset, peltastów takŜe nie mniejsza
liczba, ponadto sprzymierzeńcy messeńscy i w ogóle całe wojsko
spod Pilos z wyjątkiem załogi fortyfikacji. Demostenes podzielił
ich na oddziały wynoszące mniej więcej po dwustu ludzi (czasem
trochę większe, czasem trochę mniejsze) i kazał im ob-