Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

się w sensie odwrotnym, niŜ się tego spodziewano: nie dlatego
bowiem nieszczęścia spadły na miasto, Ŝe Pelasgikon zamieszkano
wbrew zakazowi, lecz wskutek wojny, która spowodowała
to osiedlenie; wojnę miała na myśli wyrocznia, nie wymienia
jąc jej wyraźnie, kiedy mówiła o tym, Ŝe miejsce to zostanie
zamieszkane w groźnej dla państwa chwili. Wielu schroniło się
nawet w wieŜach miejskich, a ponadto gdzie kto mógł; miasto
było za szczupłe, by wchłonąć wszystkich przybyszów. Później
zamieszkali takŜe obszar długich murów, podzieliwszy go między
siebie, oraz wielką część Pireusu. Równocześnie zajęli się
wojną gromadząc sprzymierzeńców i przygotowując wyprawę
na Peloponez w sile stu okrętów. Taki był stan pogotowia wojennego
w Atenach.
Wojsko zaś peloponeskie posuwając się dotarło najpierw do
Ojnoe połoŜonej na granicy Attyki i zamierzało tam wtargnąć.
Po zatrzymaniu się przygotowywano szturm do murów miasta
przy pomocy machin oblęŜniczych i innych środków. Ojnoe
bowiem, leŜąca na granicy attycko-beockiej, była twierdzą.
Ilekroć zanosiło się na wojnę, obsadzano ją załogą. Zabierali
się więc do szturmu i w ogóle marnowali czas pod tym
miastem. Niemałe zaś zarzuty kierowano przeciw Archidamo
sowi, poniewaŜ w okresie poprzedzającym działania wojenne
wydawał się zbyt miękki i uchodził za przyjaciela Ateńczy
ków — nigdy nie namawiał zbyt gorąco do wojny. Po zebraniu
się zaś wojska długi pobyt na istmie, powolność marszu, a przede
wszystkim zwłóczenie pod Ojnoe budziły podejrzenia. Ateńczycy
bowiem w tym czasie sprowadzali wszystko ze wsi do
miasta i wydawało się, Ŝe Peloponezyjczycy w razie szybszego
ataku mogliby wszystko zastać jeszcze poza obrębem miasta,
gdyby nie opieszałość Archidamosa. Wojsko było nań rozgniewane
z powodu przewlekającego się oblęŜenia. On zaś, jak mówią,
spodziewał się podobno, Ŝe Ateńczycy pójdą na ustępstwa,
dopóki jeszcze nie niszczono ich kraju, i nie dopuszczą do jego
pustoszenia. Dlatego teŜ wstrzymał rozpęd wojenny.
Kiedy jednak uderzywszy na Ojnoe mimo wszelkich prób
nie mogli zdobyć miasta, a z Aten nie przyszedł Ŝaden poseł,