Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

KSIĘGA SIÓDMA
Gilippos i Piten naprawiwszy okręty popłynęli z Tarentu
wzdłuŜ wybrzeŜa do Lokrów Epidzefiryjskich. Tam otrzymali
pewną wiadomość, Ŝe Syrakuzy nie są jeszcze całkowicie zablokowane
i Ŝe moŜna się jeszcze z wojskiem przedostać do
miasta przez Epipolaj. Zastanawiali się więc, czy mają ryzykować
i płynąć prosto do Syrakuz, mając Sycylię po prawej ręce,
czy teŜ, mając wyspę po lewej, udać się najpierw do Himery
i tam, dobrawszy sobie do pomocy Himeryjczyków i innych,
którzy się dadzą nakłonić, podąŜyć do Syrakuz drogą lądową.
W końcu postanowili płynąć do Himery, tym bardziej Ŝe cztery
okręty ateńskie, wysłane przez Nikiasa na wiadomość o tym,
Ŝe Gilippos i Piten są w Lokroj, nie dopłynęły jeszcze do Region.
Wyprzedziwszy więc te okręty przepływają przez cieśninę
i po postojach w Region i Messynie przybywają do Himery.
Tam nakłonili Himeryjczyków do współudziału w wojnie i do
uzbrojenia tych marynarzy peloponeskich, którzy nie mieli
broni; okręty peloponeskie wyciągnięto bowiem na ląd w Hime
rze. Wysławszy poselstwo do Selinuntyjczyków wezwali ich,
Ŝeby z całym wojskiem dołączyli się do nich w umówionym
miejscu. RównieŜ mieszkańcy Geli i niektórzy Sykulowie przyrzekli
im przysłać niewielkie oddziały wojskowe. Obecnie byli
oni skłonniejsi połączyć się z Peloponezyjczykami, gdyŜ właśnie
zmarł Archonides, król pewnych tamtejszych szczepów sykul
skich, człowiek nie bez znaczenia i przyjaciel Ateńczyków. Za-