Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

sprawcy powstania, których było niewielu, nie chcieli wycofać
się z raz rozpoczętej akcji i, bojąc się o samych siebie w razie
wykrycia sprawy, wywierali nacisk na lud wbrew jego woli.
Ateńczycy zaraz dowiedzieli się o tym i jeszcze bardziej rozwścieczeni
przygotowywali się do wyprawy przeciw obu miastom.
Brazydas oczekując ataku ateńskiego przewozi kobiety
i dzieci Skionejczyków i Mendejczyków do chalkidyjskiego
Olintu. Mieszkańcom obu miast posyła z pomocą pięciuset
hoplitów peloponeskich i trzystu peltastów chalkidyjskich pod
naczelnym dowództwem Polidamidasa. Ci więc wspólnie przygotowywali
obronę spodziewając się lada chwila Ateńczyków.
W tym czasie brazydas i Perdykkas wyprawiają się wspólnie
po raz drugi do Linkos przeciw Arrabajosowi. Perdykkas
prowadził całą siłę zbrojną podległej sobie Macedonii i cięŜkozbrojnych
Greków mieszkających w jego państwie, Brazydas
poza Peloponezyjczykami i Chalkidyczykami wiódł Akantyj
czyków oraz kontyngenty z innych miast sprzymierzonych,
których poszczególne miasta dostarczyły w miarę swych moŜliwości.
Cały zastęp hoplitów greckich liczył mniej więcej
trzy tysiące ludzi; jazdy macedońskiej i chalkidyjskiej było
prawie tysiąc, prócz tego moc barbarzyńców. Wpadłszy do kraju
Arrabajosa i zastawszy armię Linkestów juŜ w polu, zatrzymali
się i zajęli pozycje. Piechota jednej i drugiej strony zajęła dwa
przeciwległe pagórki, jazda zaś wpadłszy na znajdującą się
między pagórkami równinę stoczyła między sobą bitwę. Kiedy
zaś później razem z jeźdźcami zeszła z pagórka piechota Linkestów
gotowa do boju, ruszył takŜe Brazydas i Perdykkas. Linkestowie
nie wytrzymali uderzenia, poszli w rozsypkę, wielu poległo,
reszta uciekłszy na wzgórze zaprzestała walki. Potem
Brazydas i Perdykkas postawiwszy pomnik zwycięstwa stali
jeszcze dwa lub trzy dni czekając na Illiryjczyków zwerbowanych
przez Perdykkasa. Perdykkas chciał po ich przybyciu
iść dalej ku wsiom Arrabajosa i nie stać bezczynnie. Brazydas
jednak lękając się, Ŝeby Mende nie ucierpiało, gdyby wcześniej
zjawili się Ateńczycy, i wciąŜ nie widząc Illiryjczyków, nie miał
ochoty do dalszej wyprawy — myślał raczej o wycofaniu się.