Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

Ale na Delos, Fojbosie, najwięcej swe serce radujesz,
Gdzie w powłóczystych chitonach Jończyków gromadzi się
ciŜba,
Gdzie na twej świętej ulicy kobiety prowadzą i dzieci.
Tam twe serce radują i cześć twej pamięci oddają,
Kiedy agon * rozpoczną pięściarski, taneczny, śpiewaczy.
śe zaś odbywał się tam takŜe agon muzyczny i Ŝe przybywali
tam artyści, by wziąć w nim udział, wskazuje równieŜ Homer
w słowach tego samego hymnu. Pochwaliwszy bowiem kobiecy
chór na Delos w ten sposób kończy pochwałę, wspominając
takŜe o samym sobie:
NiechŜe więc będą łaskawi Apollo i Artemida,
Wy zaś Ŝegnajcie, niewiasty, i o mnie pamięć chowajcie;
Jeśli kiedyś w przyszłości ktoś z ludzi Ŝyjących na ziemi
Zjawi się tutaj strudzony i takie wam zada pytanie:
„Dajcie odpowiedź, dziewczęta, kto wam najmilszy
z śpiewaków,
Którzy na Delos bywają, kto radość największą wam
sprawia?"
Wtedy mu wszystkie dacie radosną, szczęśliwą odpowiedź:
„Śpiewak najlepszy to ślepiec, co mieszka na Chios
skalistej."
Poświadcza więc Homer, Ŝe juŜ w dawnych czasach odbywały
się tego rodzaju zebrania i uroczystości na Delos. W późniejszej
dobie posyłali wprawdzie Ateńczycy i okoliczni wyspiarze zespoły
chóralne i ofiary, jednakŜe nie urządzano juŜ ani igrzysk,
ani uroczystości na wielką skalę, prawdopodobnie na skutek
rozmaitych nieszczęśliwych okoliczności; w końcu Ateńczycy
znów ustanowili igrzyska i wprowadzili zawody hippiczne, których
przedtem nie było.
Tej samej zimy Amprakioci, zgodnie z obietnicą udzieloną
Eurylochosowi, który dlatego zatrzymał swe wojsko na miejscu,
wyprawiają się przeciw Argos amfilochijskiemu w sile trzech