Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

wiali, domyślili się, Ŝe coś takiego zajść moŜe, i zląkłszy się o ludzi
za miastem, wysłali herolda do Tebańczyków z oświadczeniem,
Ŝe ich rodacy nie postąpili uczciwie, usiłując w czasie pokoju
zająć Plateje, i z przestrogą, Ŝeby się nie dopuszczali bezprawia
poza miastem. W przeciwnym wypadku zabiją jeńców,
a oddadzą ich, jeŜeli Tebańczycy wycofają się z ich kraju. Tak
rzecz przedstawiają Tebańczycy i twierdzą, Ŝe Platejczycy zobowiązali
się do tego pod przysięgą. Platejczycy natomiast zaprzeczają,
jakoby obiecali natychmiastowe wydanie jeńców; były
to, ich zdaniem, jedynie wstępne rozmowy w sprawie zawarcia
układu i przysięgi nie złoŜyli. Tebańczycy wycofali się z kraju
platejskiego nie dopuściwszy się Ŝadnego gwałtu, Platejczycy
zaś sprowadziwszy szybko ludzi i rzeczy ze wsi do miasta natychmiast
zabili jeńców. Było ich stu osiemdziesięciu, a jednym
z nich był Eurymach, z którym poprzednio zdrajcy toczyli
układy.
Dokonawszy tego wysłali gońca do Aten. Na podstawie układu
wydali zwłoki Tebańczykom, a sprawy w mieście uregulowali
tak, jak to uznali za najlepsze w ówczesnej sytuacji. Ateń
czycy, powiadomieni o wypadkach w Platejach, od razu pojmali
wszystkich Beotów znajdujących się w Attyce; do Platej zaś
wysłali herolda z wezwaniem, Ŝeby Platejczycy nic złego nie
postanawiali w stosunku do jeńców tebańskich, dopóki oni takŜe
nie podejmą decyzji w ich sprawie. Do Aten nie doszła jeszcze
wieść o zabiciu jeńców, gdyŜ pierwszy posłaniec wyruszył z Platej
w momencie wkroczenia Tebańczyków, drugi zaś zaraz po
ich klęsce. O późniejszych wypadkach Ateńczycy nic nie wiedzieli,
kiedy wysyłali owego herolda. Przybył on do Piątej
w czasie, gdy jeńcy juŜ nie Ŝyli. Potem Ateńczycy wyruszywszy
do Piątej przywieźli zboŜe, zostawili załogę, a wszystkich nie nadających
się do wojny męŜczyzn, kobiety i dzieci zabrali ze sobą.
Wobec wypadków w Platejach i wobec jawnego zerwania
układu Ateńczycy przygotowywali się do wojny — tak samo
Lacedemończycy i ich sprzymierzeńcy. Obie strony miały zamiar
wysłać poselstwo do króla perskiego i do innych barbarzyńców,
skąd tylko mogły się spodziewać jakiejś pomocy. Sprzymierzały