Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

nie podejmował, lecz kaŜdemu, kto się do niego zwrócił, doskonale
doradzał zarówno w sporach sądowych, jak i w wystąpieniach
przed zgromadzeniem ludowym. TakŜe później, kiedy
sytuacja się zmieniła i lud obalił rządy Czterystu, oskarŜony
o współudział w zawiązywaniu spisku, wystąpił w sprawie
gardłowej z najpiękniejszą obroną, jaką do moich czasów w podobnych
sprawach wygłoszono. RównieŜ Frynichos, bojąc się
Alkibiadesa i wiedząc, Ŝe ów zna jego knowania z Astiochosem,
stał się najgorętszym zwolennikiem oligarchów i sądził, Ŝe po
wrót Alkibiadesa przy rządach oligarchicznych jest mało prawdopodobny.
Przystąpiwszy raz do oligarchii pokazał, Ŝe moŜna
było na niego liczyć w niebezpieczeństwie. Pierwszy w tym
spisku antydemokratycznym był równieŜ Teramenes, syn Hagnona,
dobry mówca i mądry człowiek. W rezultacie dzieło,
w którym brało udział tylu rozumnych ludzi, musiało się oczywiście
udać, choć było trudne; trudne zaś było dlatego, Ŝe niełatwo
było pozbawić wolności lud ateński, który mniej więcej
od stu lat, to jest od obalenia tyranii, nie tylko nikogo nie
słuchał, lecz dłuŜej niŜ przez połowę tego okresu przyzwyczaił
się panować nad innymi.
Na zebraniu nikt nie podniósł sprzeciwu i zgromadzeni po
uchwaleniu tego wniosku rozeszli się. Później wprowadzono na
ratusz Czterystu. Stało się to w następujący sposób. Od czasu
zajęcia Dekelei przez nieprzyjaciela wszyscy Ateńczycy byli
stale pod bronią, jedni na murach, inni na placówkach. W umówionym
dniu spiskowcy pozwolili tak jak zwykle oddalić się
niewtajemniczonym. Spiskowcom zapowiedziano potajemnie,
Ŝeby nie udawali się na miejsce zbiórki, lecz stojąc w pewnej
odległości oczekiwali wypadków, a w razie próby sprzeciwu
wystąpili zbrojnie. Wśród tych, którym ten rozkaz wydano,
znajdowali się takŜe Andryjczycy, Tenijczycy oraz trzy tysiące
Karystyjczyków i kolonistów ateńskich osiedlonych na Ajginie,
których sprowadzono w tym celu i uzbrojono. Gdy ich rozstawiono
po mieście, przybyło czterystu spiskowców, kaŜdy
z ukrytym sztyletem, a z nimi oddział stu dwudziestu młodych
ludzi, których uŜywali, ilekroć miało dojść do rękoczynów. Sta-