Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

Po bezskutecznych natarciach w ciągu tego dnia, a częściowo
i następnego, Lacedemończycy zaprzestali walki. Trzeciego
dnia wysłali kilka okrętów do Azyne po drzewo do machin
oblęŜniczych; spodziewali się bowiem, Ŝe zdobędą fortyfikacje
od strony przystani. Umocnienia były wprawdzie w tym miejscu
wysokie, jednakŜe brzeg morski nadawał się do lądowania.
Tymczasem zjawia się pięćdziesiąt okrętów ateńskich z Dza
kintos; było ich pięćdziesiąt, gdyŜ dołączyło się jeszcze kilka
okrętów wartowniczych z Naupaktos i cztery okręty chiockie.
Zobaczywszy ląd stały i wyspę zapełnioną hoplitami, a w porcie
statki, które nie wypływały przeciw nim, nie wiedzieli, gdzie
lądować. Popłynęli wiec na pobliską niezamieszkałą wyspę
Prote i tam przenocowali Nazajutrz przygotowawszy się wypłynęli
na morze gotowi do bitwy, jeśliby nieprzyjaciel zdecydował
się wypłynąć przeciwko nim na pełne morze; w przeciwnym
razie mieli zamiar sami zawinąć do przystani. Lacedemończycy
ani nie wypłynęli naprzeciw, ani nie zablokowali
wjazdu, tak jak poprzednio planowali, lecz pozostając na lądzie
obsadzili załogą okręty i przygotowywali się w razie ataku do
stoczenia bitwy w samej przystani, która była dość obszerna.
Ateńczycy spostrzegłszy to, wpłynęli przez oba wjazdy, wpadli
na nich i większość okrętów, spuszczonych juŜ na wodę
i ustawionych w szyku bojowym, zmusili do ucieczki; w pościgu
wiele okrętów znajdujących się na tak ciasnej przestrzeni
uszkodzili, a pięć zdobyli, wśród nich jeden z pełną załogą. Uderzyli
równieŜ na resztę, która schroniła się na ląd, niektóre
zaś okręty uszkodzono jeszcze w chwili, kiedy nie były całkowicie
obsadzone załogą; kilka całkiem pustych ciągnęli przywiązawszy
linami, gdyŜ załoga uciekła. Widząc to Lacedemończycy,
zrozpaczeni, Ŝe część ich ludzi została odcięta na wyspie,
nadbiegali z pomocą i wchodząc w pełnym uzbrojeniu do morza
ciągnęli statki na swą stronę; kaŜdemu wydawało się, Ŝe rzecz
się nie uda, jeśli on sam przy tym nie będzie obecny. Nastała
okropna wrzawa; obie strony walcząc o okręty zamieniały
swe role: Lacedemończycy w zapale i podnieceniu toczyli —
jeśli się tak moŜna wyrazić — regularną bitwę morską z lądu,