Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

pytania się Ateńczyków sami tę wojnę podjęli, naleŜy odpowiedzieć,
Ŝeby ją równieŜ sami zakończyli. A na przyszłość
— zgodnie z naszym zwyczajem — nie naleŜy sprzymierzać
się z takimi państwami, które w cięŜkich chwilach
musimy wspierać, a które nam samym w potrzebie nie do
pomogą.
»Ty, prytanie, jeśli uwaŜasz, Ŝe powinieneś troszczyć się o dobro
państwa, i jeśli chcesz okazać się dobrym obywatelem, poddaj
tę sprawę pod głosowanie i po raz drugi postaw ją na porządku
dziennym obrad. A jeśli wzdragasz się rzecz juŜ raz
uchwaloną powtórnie poddawać pod głosowanie, to weź pod
uwagę, Ŝe nie będzie ci to w obecności tylu świadków poczytane
za naruszenie prawa i Ŝe raczej okaŜesz się w ten sposób
lekarzem błędnej decyzji; pamiętaj, Ŝe ten najlepiej przewodniczy,
kto ojczyźnie największy poŜytek przynosi albo przynajmniej
świadomie jej nie szkodzi.«
W ten sposób przemówił Nikias. Spośród mówców ateńskich
większość zalecała wyprawę i opowiedziała się za utrzymaniem
poprzedniej uchwały; niektórzy jednakŜe byli odmiennego zdania.
Z największym zapałem przemawiał za wyprawą Alkibiades,
syn Klejniasa, pragnąc sprzeciwić się Nikiasowi, poniewaŜ
w ogóle był jego przeciwnikiem politycznym, a ponadto Nikias
w obraźliwy sposób wspomniał go w swej mowie. Przede wszystkim
jednak pragnął objąć dowództwo spodziewając się, Ŝe jeśli
mu szczęście dopisze, zdobędzie Sycylię i Kartaginę i zyska
takŜe dla siebie bogactwo i sławę. Ciesząc się bowiem powaŜaniem
obywateli pragnął roztaczać przepych — Ŝył ponad stan,
utrzymywał stajnie wyścigowe i trwonił pieniądze. To właśnie
w niemałej mierze przyczyniło się do upadku państwa ateńskiego.
Wielu bowiem obywateli, przeraŜonych ogromem zbytku,
jaki w Ŝyciu prywatnym roztaczał, i śmiałością pomysłów,
jakie przy rozmaitych sposobnościach rozwijał, powzięło podejrzenie,
Ŝe dąŜy do tyranii. Ludzie ci stali się jego wrogami
i mimo Ŝe w Ŝyciu publicznym miał wielkie zasługi jako strateg,
zraŜeni jego prywatnym Ŝyciem, powierzali sprawy wojskowe
innym, aŜ w końcu w krótkim czasie doprowadzili państwo do