Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

trójrzędowców nie mogli przeszkodzić wyjazdowi transportowców
korynckich.
Lacedemończycy zaś, zgodnie ze swą poprzednią decyzją
i przynaglani przez Syrakuzańczyków i Koryntyjczyków, przygotowywali
inwazję na Attykę; chcieli przez ten najazd udaremnić
wysłanie na Sycylię odsieczy, o której się dowiedzieli.
TakŜe Alkibiades nalegał i wyjaśniał, Ŝe naleŜy ufortyfikować
Dekeleję i nie zwalniać tempa wojny. Lacedemończycy zaś nabrali
większej pewności siebie, gdyŜ uwaŜali, Ŝe Ateny uwikłane
w wojnę na dwóch frontach, z nimi i z Sycylijczykami, łatwiejsze
będą do pokonania; ponadto byli zdania, Ŝe Ateńczycy
pierwsi zerwali układ. W pierwszej bowiem wojnie wina była
raczej po ich stronie, gdyŜ Tebańczycy napadli na Piątej e podczas
trwania rozejmu, a Lacedemończycy odrzucili ateńską propozycję
arbitraŜu, chociaŜ w pierwszym traktacie było ustalone,
Ŝe nie naleŜy uciekać się do oręŜnej rozprawy, jeŜeli druga
strona podda się arbitraŜowi. Dlatego teŜ zastanawiając się nad
niepowodzeniem w Pilos i innymi niepowodzeniami uwaŜali,
Ŝe słusznie im szczęście nie dopisywało. Ale teraz, kiedy Ateńczycy
wyruszając z trzydziestoma okrętami z Argos pustoszyli
okolice Epidauros, Prazji i inne obszary, równocześnie zaś podejmowali
wyprawy łupieskie z Pilos, a w razie sporu odrzucali
propozycje lacedemońskie co do arbitraŜu — Lacedemończycy
uznawszy, Ŝe obecnie Ateńczycy tak samo pogwałcili prawo,
jak oni poprzednio, tym chętniej skłaniali się do wojny.
Tej samej zimy nakazali sprzymierzeńcom przygotować Ŝelazo
i inne materiały potrzebne do budowania fortyfikacji. Gotowi
do wysłania na transportowcach pomocy na Sycylię, sami gromadzili
siły i zmuszali do tego wszystkich innych Peloponezyj
czyków. Zima dobiegała końca, a z nią osiemnasty rok tej wojny,
opisanej przez Tukidydesa.
Zaraz z początkiem wiosny Lacedemończycy i ich sprzymierzeńcy
wpadli do Attyki; dowodził nimi król lacedemoński Agis,
syn Archidamosa. Najpierw spustoszyli nizinną część kraju,
a następnie przystąpili do fortyfikowania Dekelei podzieliwszy
pracę między siebie według poszczególnych państw. Dekeleja