Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

dzili załogą i pustoszyli ziemię trojdzeńską, haliadzką i epidau
ryjską. Dokończywszy zaś budowy fortyfikacji odpłynęli na
okrętach do domu.
W tym samym czasie Eurymedont i Sofokles, ruszywszy
z flotą ateńską z Pilos na Sycylię, przybyli po drodze do Korkiry
i razem z mieszkańcami miasta podjęli wyprawę przeciw
oligarchom, którzy zajęli pozycje na górze Istone; byli to ci sami
oligarchowie, którzy po ostatnich walkach wewnętrznych
przeprawili się na wyspę, opanowali kraj i wyrządzali wielkie
szkody. Ateńczycy przypuściwszy szturm zdobyli fortyfikacje
i oligarchowie schronili się na jedno ze wzgórz; doszło
do układu, na mocy którego oligarchowie mieli wydać swe wojska
najemne i broń, a decyzję o swym losie powierzyć ludowi
ateńskiemu. Wodzowie ateńscy przewieźli ich pod straŜą na
wyspę Ptychię aŜ do czasu odesłania do Aten; postanowiono
równieŜ, Ŝe w razie schwytania kogoś, kto by próbował uciec,
układ traci swą waŜność. Przywódcy demokratów korkirejskich,
w obawie, Ŝe Ateńczycy nie wymierzą oligarchom kary śmierci,
obmyślili następujący podstęp: wysyłają do oligarchów ich przyjaciół
i doradzają im, rzekomo z Ŝyczliwości, Ŝe najlepiej będzie
spróbować jak najrychlej ucieczki; ofiarowują się z dostarczeniem
łodzi na ten cel i opowiadają, Ŝe strategowie ateńscy
noszą się z planem wydania ich ludowi korkirejskiemu; w ten
sposób udaje się im nakłonić niektórych oligarchów do ucieczki.
Kiedy ci jednak wypływali na dostarczonej im łodzi, zostali
schwytani, układ uznano za zerwany, a wszystkich oligarchów
wydano ludowi korkirejskiemu. Do tego, Ŝe oligarchowie uwierzyli
w to i Ŝe twórcy tego podstępu plan swój zupełnie pewnie
mogli wykonać, przyczynili się w niemałej mierze wodzowie
ateńscy; było bowiem oczywiste, Ŝe strategowie ateńscy nie
chcieli, by komuś innemu przypadł zaszczyt odstawienia jeńców
do Aten; oni zaś sami nie mogli tego uczynić, gdyŜ musieli
płynąć na Sycylię. Korkirejczycy wziąwszy jeńców zamknęli
ich w wielkim budynku, a następnie wyprowadzając grupami po
dwudziestu ludzi związanych ze sobą przepuszczali przez podwójny
szereg hoplitów; kaŜdy hoplita, jeśli zobaczył swego