Tukidydes - Wojna Peloponeska - Kultura Antyczna

słali posłów, którzy mieli porozumieć się z przeciwnikiem.
Posłów tych nie dopuścili Melijczycy przed lud, lecz wezwali
ich do wypowiedzenia się w obecności władz i kilku wybitniejszych
obywateli. Posłowie ateńscy przemówili w ten
sposób:
»Skoro nie dopuszczono nas przed lud, zapewne z obawy
Ŝeby wysłuchawszy naszego przekonywającego i jednym ciągiem
wygłoszonego przemówienia zwieść się nie dał — bo
chyba to mieliście na celu kaŜąc nam mówić wobec paru osób —
wzywamy was, zebranych tutaj, Ŝebyście się jeszcze lepiej zabezpieczyli.
Po kaŜdym punkcie naszej mowy, który nie będzie
się wam podobał, od razu zabierzcie głos i wypowiedzcie
się nie wygłaszając ciągłego przemówienia. Przede wszystkim
zaś powiedzcie, czy się wam nasz projekt podoba.«
Na to odpowiedzieli radni melijscy: »Nie mamy nic do zarzucenia
projektowi spokojnej i swobodnej wymiany zdań,
pozostaje on jednak w sprzeczności z wojną groŜącą nam juŜ
obecnie, a nie dopiero w przyszłości. Widzimy bowiem, Ŝe
przychodzicie do nas z zamiarem osądzenia tego, co tu zostanie
powiedziane: jeśli opierając się na zasadzie sprawiedliwości nie
ustąpimy przed wami, to przypuszczalnym wynikiem tej
dyskusji będzie dla nas wojna, jeśli zaś ustąpimy — niewola.«
Ateńczycy: »Jeśli zeszliście się tutaj, aby snuć podejrzliwe
domysły na temat przyszłości, a nie po to, aby w obliczu sytuacji,
takiej jak ją widzicie, zastanowić się nad ratunkiem
waszego państwa, to lepiej moŜe zaniechajmy rozmowy; jeśli
zaś jest przeciwnie, to moŜemy rozmawiać.«
Melijczycy: »Jest rzeczą naturalną i wybaczalną, Ŝe w takiej
sytuacji, w jakiej się znajdujemy, w słowach naszych i myślach
oddalamy się niekiedy od tematu; jednakŜe celem tego
spotkania jest ratunek naszego państwa, jeśli więc chcecie, niechaj
rozmowa toczy się dalej w sposób przez was proponowany.«
Ateńczycy: »Nie będziemy tutaj wygłaszać długich i nie
Wzbudzających wiary przemówień ani opowiadać pięknie
o tym, Ŝe panowanie słusznie nam się naleŜy, gdyŜ pokonali-